Samenvatting

Doel: Het testen van de validiteit van het puntensysteem van de Vocht- en voedselfrequentielijst VUmc en de toepassing van de lijst in de praktijk Onderzoeksopzet: pilotonderzoek en validatieonderzoek Patiënten: Bij pilotonderzoek 35 patiënten, bij validatieonderzoek 56 patiënten en 17 andere personen. Methoden: Patiënten noteerden 24 uur alles wat zij aten of dronken op een vocht- en voedselfrequentielijst. Voedingsassistenten berekenden de energie-inname m.b.v. een puntensysteem. Daarna bepaalden ze de beoordeling van zowel de energie- als de vochtinname. Door de energie-inname met een berekening in BECEL te vergelijken werd de validiteit van het puntensysteem getest. De praktische toepassing werd onderzocht aan de hand van vragenlijsten en mondelinge evaluaties. Na de pilot is de lijst aangepast. De aangepaste lijst is getest in het validatieonderzoek. Setting: De volwassen afdelingen KNO, orthopedie, neurochirurgie en longziekten in VU medisch centrum, Amsterdam. Resultaten: Bij de pilot viel bij slechts 31% van de lijsten het verschil met BECEL binnen de maximale acceptabele afwijking van ± 200 kcal en de bias was -308,5. Bij het validatieonderzoek was de bias 12,1 en vielen alle lijsten binnen de afwijking van ± 200 kcal. Bij de pilot was er een verschil in de beoordeling van de energie-inname door BECEL en door het puntensysteem. Bij het validatieonderzoek was er een perfecte overeenstemming tussen de beoordelingen. Het gebruik van de lijst kost extra tijd. De meerderheid van de patiënten kan de lijst niet zelfstandig invullen. Conclusie: Het puntensysteem van de aangepaste lijst vertoont grote overeenstemming met BECEL en vormt een bruikbare methode om de energie-inname van een ziekenhuispopulatie te beoordelen. De lijst kan het beste door voedingsassistenten worden ingevuld. Een goede implementatie is belangrijk om hen toe te rusten voor deze verantwoordelijkheid.