Samenvatting

Doel: Het achterhalen van gegevens (gewicht, middelomtrek, terugval, barrières) van cliënten die na 1 jaar niet op een oproep van de diëtist hebben gereageerd. Dit vond plaats tijdens praktijkbezoeken waar de onderzoekspersonen werden gewogen, gemeten en geobserveerd. Daarnaast werden ook cliënten telefonisch ondervraagd. De redenen van uitval van een behandeling door de diëtist werden tevens achterhaald. Methoden en materialen: De onderzoekspersonen bestonden uit kinderen, mannen en vrouwen met overgewicht / obesitas van verschillende afkomst die binnen en/of na 1 jaar gestopt zijn met de behandeling door de diëtist. Na 1 jaar werkten nog 24 van de 26 diëtistenpraktijken mee aan het onderzoek. Van deze praktijken zijn er 5 bezocht waar de middelomtrek van de cliënten is gemeten met een meetlint van het Voedingscentrum. De cliënten zijn gewogen in de diëtistenpraktijk met een geijkte weegschaal van de diëtist. Van 2 praktijken hebben diëtisten zelf de cliënten ondervraagd. Van de overige 17 praktijken zijn de cliënten telefonisch ondervraagd. De vragenlijst van het Kennis Centrum Overgewicht (KCO) die de effectiviteit van de diëtist moet aantonen is bij hen afgenomen. Daarnaast is een korte vragenlijst samengesteld aan de hand van literatuuronderzoek die de redenen van uitval van een behandeling bij de diëtist in kaart brengt. Resultaten: De onderzoekspopulatie bestond uit 51 personen. Daarvan heeft 98% nog steeds overgewicht. De redenen van uitval waren divers. Hieronder valt gebrek aan motivatie, financiële redenen, geen goede relatie met de diëtist, overmacht, praktische problemen fysieke en persoonlijke barrières, druk van sociale omgeving en te hoge verwachtingen van de cliënt. Conclusie: Door secundaire factoren kan gewicht verliezen geen prioriteit zijn waardoor uitval tijdens de behandeling van overgewicht / obesitas door de diëtist ontstaat. Motivatie, de behandelrelatie en andere problemen zijn van invloed op het slagen van een behandeling.