Motorisch leren : het effect van analogie leren op de leerprestaties bij kinderen in het primaire onderwijs.
Wij hanteren het label Open Access voor onderzoek met een Creative Commons licentie. Door een CC-licentie toe te kennen, geeft de auteur toestemming aan anderen om zijn of haar werk te verspreiden, te delen of te bewerken. Voor meer informatie over wat de verschillende CC-licenties inhouden, klik op het CC-icoon. Alle rechten voorbehouden wordt gebruikt voor publicaties waar enkel de auteurswet op van toepassing is.
Motorisch leren : het effect van analogie leren op de leerprestaties bij kinderen in het primaire onderwijs.
Wij hanteren het label Open Access voor onderzoek met een Creative Commons licentie. Door een CC-licentie toe te kennen, geeft de auteur toestemming aan anderen om zijn of haar werk te verspreiden, te delen of te bewerken. Voor meer informatie over wat de verschillende CC-licenties inhouden, klik op het CC-icoon. Alle rechten voorbehouden wordt gebruikt voor publicaties waar enkel de auteurswet op van toepassing is.
Samenvatting
De manier waarop de instructie voor een bepaalde motorische vaardigheid wordt gegeven is essentieel voor de mate waarin er geleerd wordt (Lauterbach, Toole & Wulf, 1999). De bewegingsinstructie kan in een les of training op twee verschillende manieren worden aangeboden, namelijk impliciet of expliciet (Berry & Broadbent, 1987). De laatste jaren hebben meerdere onderzoeken uitgewezen dat impliciet leren een groter leereffect heeft dan explciet leren(Lauterbach, Toole & Wulf, 1999). Deze studies hebben echter allemaal plaats gevonden onder volwassenen. Het doel van deze studie is om te ontdekken of het leereffect op langere termijn na een lessenreeks verspringen bij kinderen tussen de 6 en 8 jaar groter is wanneer er volgens een impliciete leermethode wordt geleerd middels analogiën dan wanneer er wordt geleerd middels expliciet leren. Bij aanvang van de test is er bij alle deelnemers een nul-meting afgenomen om het begin niveau vast te stellen. Vervolgens zijn er twee groepen gemaakt die drie weken lang een lessenreeks verspringen aangeboden hebben gekregen, waarbij in de eerste groep impliciet werd geleerd middels analogiën, de tweede groep kreeg expliciete instructies. Na de lessenreeks vond een nameting plaats. Om het leereffect op lange termijn te meten heeft er na 3 weken, zonder instructie, een retentietest plaats gevonden. Met behulp van repeated measures ANOVA bleek dat er inderdaad een significant verschil was in het eindresultaat tussen de twee groepen (P=0.002). Om te weten te komen waar dit verschil precies zat zijn er paired sample T-testen uitegevoerd. Uit deze testen is gebleken dat de impliciete groep het meest heeft geleerd tussen de voormeting en nameting (P=<0.000). Tussen de nameting en retentie test heeft de impliciete groep niet meer doorgeleerd maar het verschil tussen de voormeting en retentietest is nog steeds significant (P=0.005) en dus heeft de imliciete interventie op deze groep wel resultaat op lange termijn. De groep die de lesstof expliciet aangeboden kreeg, sprong op lange termijn niet verder dan tijdens de nulmeting.

Organisatie | Hogeschool van Amsterdam |
Opleiding | Academie voor Lichamelijke Opvoeding |
Afdeling | Bewegen, Sport en Voeding |
Jaar | 2013 |
Type | Bachelor |
Taal | Nederlands |