Samenvatting

Muziek is behalve kunst en cultuur ook een biologische eigenschap. Het typisch menselijke vermogen om een melodie te zingen en op muziek te dansen biedt de parkinsonpatiënt unieke kansen om uit het keurslijf van stijfheid, verminderde mobiliteit en dysprosodie te ontsnappen. Wij vinden in de vergelijking tussen spraak en zang aanleiding om de grens tussen beide op te zoeken en nieuwe vormen van spreken te verkennen die voor de patiënt mogelijk toegankelijk zijn.