Samenvatting

Het blijkt dat kinderen het meest last hebben van de veranderingen op het moment dat de communicatie niet duidelijk is en het basisvertrouwen verdwijnt. Het kind kan zijn emoties niet meer uiten en zal dit op een (vaak) negatieve manier vorm proberen te geven.
Een kind dat geen aandacht krijgt, zal om de aandacht gaan vragen, zowel positief als negatief.
Wanneer de relatie met de ouders niet optimaal is, zal het kind toch proberen om zoveel mogelijk aandacht op te eisen. Dit uit zich vaak in schreeuwen en fel gedrag.
Op langere termijn kan een slechte hechting leiden tot het ontwikkelen van angsten, fobieën. Wanneer kinderen in de kindertijd moeite hebben gehad om zich te hechten, is de kans zeer groot dat dit zich in de toekomst zal voortzetten in het opbouwen van relaties en in de ouderrol.

De school is van waarde, het is een plek die veiligheid en structuur biedt. Een kind kan hier zichzelf zijn en in de meeste gevallen, zijn verhaal kwijt.
Het is vooral belangrijk om objectief te blijven, niet elke situatie en gedrag verwijzen per direct naar de scheiding. Kinderen van gescheiden ouders moeten leren om volwassenen opnieuw te vertrouwen. Dit kost tijd, energie en vooral veel geduld van volwassenen in de omgeving, het vertrouwen moet worden terug gewonnen. Dit zorgt ervoor dat ze weer uitzicht krijgen op een goede toekomst waarin relaties een positieve uitwerking hebben, ondanks dat het verdriet met zich mee kan brengen.