Samenvatting

Dyslexie is een stoornis van lezen en spellen. Dyslexie wordt gekenmerkt door een hardnekkig probleem met het aanleren en het accuraat en/of vlot toepassen van het lezen en/of spellen op woordniveau. Deze stoornis heeft niets te maken met intelligentie.

Sinds 1981 werd de Wet op het basisonderwijs aangenomen, waarin, naast een aantal andere vernieuwingen, het Engels als verplicht vak werd geïntroduceerd.

Het is niet zo dat alle dyslectische leerlingen ook problemen hebben met het lezen van Engelse woorden en teksten. Voor een aantal leerlingen met dyslexie zal het leren van Engels wel moeilijkheden opleveren.
Woordjes leren is voor een dyslect een onmogelijke taak. Wil hij zijn woorden kunnen opslaan in zijn geheugen, dan is het belangrijk dat hij de uitspraak hiervan weet (een soort spraakcode).
Dyslecten zouden dus altijd eerst de uitspraak en de betekenis van woorden moeten leren, en de geschreven woorden leren herkennen voordat zij de spelling leren.

Het vierfasenmodel is een model dat je toe kan passen binnen het vreemde talenonderwijs. Met het vierfasenmodel kan je de effectieve leertijd beter waarborgen. Het doel van het vierfasenmodel is om de leerlingen in een beperkte tijd op een voor hen veilige manier goed voor te bereiden op het communiceren in het Engels.
Het vierfasenmodel bestaat uit de volgende vier fasen:
• Fase 1: Introductiefase
• Fase 2: Inputfase of Presentatiefase
• Fase 3: Oefenfase
• Fase 4: Transferfase