Samenvatting

Door de grote onderlinge verschillen tussen leerlingen die bij mij in de cluster vier onderbouwgroep zitten, liep ik er tegenaan dat ik niet alle leerlingen de juiste begeleiding kon geven op het gebied van spelling. De leerlingen zijn kunstmatig ingedeeld in niveaugroepen om het aantal niveaugroepen te beperken. Toch was het kwalitatieve en kwantitatieve niveau van de spellingslessen voor mij niet voldoende, hiermee kon ik leerlingen niet het optimale bieden.
Naast de onderlinge verschillen merkte ik dat de instructie zoals ik die aanbood aan de leerlingen, niet voldoende bij de leerlingen aansloot. De frontale, klassikale instructie werd door een aantal leerlingen niet opgepikt. Tijdens deze instructie dwaalden leerlingen af. Zij waren afhankelijk van de verwerking van de stof.
Vanuit deze twee punten heb ik gekeken hoe ik didactische werkvormen zo kan toepassen dat ik zowel meer grip krijg op de verschillende niveaugroepen als dat leerlingen aansluiting vinden bij de instructie. Mijn onderzoek is erop gericht om het leerrendement te vergroten door verbetering aan te brengen in bovenstaande punten.
Door eerst te kijken naar het functioneren van de hersenen, de ontwikkeling van kinderen en naar hoe kinderen daadwerkelijk leren, heb ik meer theoretisch inzicht gekregen in het leerproces van de leerlingen.
Vervolgens heb ik de leerstijlen theorie van Kolb bekeken en getoetst op de leerlingen van mijn groep. Door te kijken naar didactische werkvormen die aansluiten bij de "doener" en de "beslisser" sluit ik beter aan bij de behoefte van mijn leerlingen.
De volgende didactische werkvormen heb ik toegepast en geëvalueerd: samenwerken, het circuitmodel, het werken met opdrachten en verschillende spelvormen. De kwaliteit van het spellingsonderwijs is hierdoor verbeterd in de onderbouwgroep. Hierdoor is er een verbetering in het leerrendement zichtbaar.