Samenvatting

1. Het is onmogelijk om niet te communiceren.
2. Elke communicatie heeft zowel een inhouds- als betrekkingsaspect, en de laatste geeft betekenis aan de eerste, en is hiermee meta-communicatie.
3. De wijze waarop de betrekking tussen communicerende mensen tot uiting komt, is afhankelijk van de manier waarop ze elkaars boodschappen interpreteren.
4. Mensen communiceren digitaal en analoog. Digitale taal is specifiek en logisch opgebouwd (afgesproken betekenis) maar kan betrekking onvoldoende duiden. Analoge taal is toereikend voor betrekking maar veel te onlogisch en divers (te weinig vastgelegde betekenis) om eenduidig te worden. Beiden complementeren en beïnvloeden elkaar.
5. Iedere uitwisseling van communicaties is òf symmetrisch, òf complementair. Het hangt er van af of ze bestaan op basis van verschil of gelijkheid tussen degenen die communiceren