Samenvatting

In dit onderzoek ben ik op zoek gegaan naar de effecten van verhalend onderwijs op de leerlingen. Voordat ik ben gaan onderzoeken heb ik een hypothese vastgesteld. Deze hypothese was: De kracht van de geschiedenisleraar zit hem in zijn verhaal. Ik heb vervolgens een hoofdvraag en een aantal deelvragen geformuleerd. De hoofdvraag is: Welke effecten heeft verhalend onderwijs op de leerlingen? Vervolgens ben ik een theoretisch kader gaan schrijven waarmee ik mijn onderzoek theoretisch onderbouwd heb. Vervolgens ben ik in de praktijk aan de slag gegaan. Dit gedeelte heb ik uitgevoerd op Trevianum scholengroep te Sittard. Ik heb bij een aantal docenten verhalende lessen geobserveerd aan de hand van een aantal vastgestelde criteria. Vervolgens heb ik hier een aantal effecten kunnen waarnemen en vaststellen. Daarnaast heb ik in mijn eigen brugklassen ook nog een experiment uitgevoerd waarbij de ene klas zelfontdekkend te werk ging in groepjes en ikzelf coachend aanwezig was. De andere klas heb ik lesgegeven door middel van een verhaal te vertellen. Uit dit experiment heb ik ook weer een aantal effecten kunnen vaststellen. Deze effecten heb ik verwoord in het hoofdstuk waar de hoofdvraag centraal staat. De effecten die ik heb kunnen vaststellen tijdens mijn onderzoek zijn de volgende:
1. Verhalend onderwijs zorgt voor enthousiasme en betrokkenheid bij de leerlingen. Het zet leerlingen aan het denken en wekt interesse op met als gevolg dat leerlingen meer willen weten. Verwerking van de leerstof vindt dan al plaats.
2. Leerlingen kunnen zich een voorstelling maken van de vroegere samenleving. De leerlingen kunnen zich inleven in bepaalde personen, gebeurtenissen en samenlevingen. Vanuit dit startpunt kunnen leerlingen verbanden leggen en bepaalde zaken verklaren. De leerlingen krijgen een kapstok aangereikt waaraan ze nieuwe stof kunnen ophangen.
3. Leerlingen kunnen beter en sneller verbanden leggen tussen verschillende zaken uit de leerstof. Doordat ze zich kunnen inleven in historische figuren kunnen leerlingen makkelijker verbanden leggen tussen bepaalde gebeurtenissen en deze vervolgens ook verklaren. Ze herkennen ze de grote lijn in het verhaal.
4. De zaken die me uit mijn eigen experiment in de klas opvielen waren dat leerlingen die verhalend les hadden gekregen hun antwoorden op de schriftelijke overhoring beter konden uitschrijven, beter onderscheid maakten tussen verschillende zaken en tot betere antwoorden kwamen dan de leerlingen die in groepjes zelfontdekkend bezig waren geweest.
Hiermee heb ik mijn hypothese kunnen bevestigen, namelijk dat de kracht van de geschiedenisleraar hem in zijn verhaal zit. Ik heb vervolgens een aantal conclusies aan mijn onderzoek gekoppeld. Verhalend onderwijs vormt de basis voor de leerlingen om de lesstof te kunnen begrijpen. Ik zou dan ook alle geschiedenisdocenten willen aanbevelen om het verhaal niet uit het oog te verliezen en te betrekken in je lesvoorbereiding. Je sluit dan aan op de behoeften van de ‘’romantische denker’’, oftewel de leerling in de onderbouw van het voortgezet onderwijs die juist behoefte heeft aan details, persoonskenmerken en aparte gebeurtenissen waar de geschiedenis er in overvloed van heeft. Naast deze behoeften zijn er ook een aantal belangrijke effecten die je hiermee bereikt als docent, die de leerlingen in staat stellen om de leerstof te begrijpen en ze tevens in staat stelt om verbanden te leggen tussen de stof.