Samenvatting

Voor u ligt het onderzoeksverslag dat wij hebben geschreven in het kader van de studie Creatieve Therapie - Muziek, aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen, in Nijmegen.

Uit praktijkervaring die wij in ons derde leerjaar hebben opgedaan, is onze nieuwsgierigheid gewekt en zijn wij op het volgende onderwerp gekomen: ‘zingen en bewegen bij kinderen met een hechtingsstoornis’. Wij zijn onderzoek gaan doen naar hoe de combinatie zingen en bewegen een bijdrage kan leveren aan de manier van contact maken van kinderen met een hechtingsstoornis. Het Dushihuis in Ellecom heeft ons de mogelijkheid geboden om hier ons onderzoek uit te voeren. Het contact tussen ouder/verzorger en kind in het eerste levensjaar is erg belangrijk. De band tussen ouder/verzorger en kind in deze periode is bepalend voor de verdere ontwikkeling van het kind. Het is dus van belang dat de ouder/verzorger goed in kan gaan op de behoeften van het kind. Kan het kind de ervaring van lichamelijke en emotionele geborgenheid niet opdoen, bestaat er de kans dat het kind een hechtingsstoornis ontwikkeld.

Binnen dit kwalitatieve onderzoek wordt op basis van een literatuurstudie, uit interviews met experts en op basis van een casestudy het volgende onderzocht: Kan muziektherapeutisch zingen en bewegen een bijdrage leveren aan de manier van sociaal contact maken bij kinderen met een hechtingsstoornis?’
Resultaten tonen aan muziektherapie met zijn non-verbale en symbolische aspecten een geïndiceerde behandelvorm is voor kinderen met een hechtingsstoornis. Kinderen met een hechtingsstoornis ervaren problemen op het sociaal gebied die zich volgens het analoge procesmodel ook in de muziek uiten. Door ortho(ped)agogisch georiënteerde mediumactiviteiten aan te bieden kan aan deze problemen gewerkt
worden. De therapeutische houding moet daarbij betrouwbaar zijn.

Lichamelijke geborgenheid is, net als boven al beschreven, in de kindertijd een belangrijke factor als het gaat om vaardigheden tot sociaal contact. Kinderen met een hechtingsstoornis kunnen deze ervaring niet ondergaan en hebben daardoor een blokkade in hun lichaam. Dit belemmert het zelfvertrouwen van het kind. Door de relatie tussen fysieke, emotionele en sociale ontwikkeling kunnen deze gebieden tegelijkertijd tijdens bewegingssituaties gestimuleerd worden. Zingen kan daartoe bijdragen omdat trillingen van de stem in het lichaam te voelen zijn. De bewustwording van het eigen lichaam en het zelfvertrouwen dat daarmee
samenhangt worden bevorderd.

Een combinatie bestaand uit de muziektherapeutische interventie zingen en bewegen kan bij kinderen leiden tot een acceptatie van hun eigen lichaam. Het zelfvertrouwen wordt bevordert wat het aangaan van sociale interactie mogelijk maakt.