Samenvatting

Inleiding: Bij zowel CVA als MND-patiënten is de aansturing van de spieren verstoord. Dit zijn ook de hand- en armspieren die cruciaal zijn voor de uitvoering van dagelijkse handelingen. Daarom is er behoefte aan verbetering en innovatie op dit gebied van hulpmiddelen ter ondersteuning of training.
Een mogelijke aansturingsmethode van een hulpmiddel voor beide doelgroepen kan door het gebruik van hersenactiviteit. Een Brain Computer Interface is één van de mogelijkheden, het registreert de hersensignalen van de gebruiker, digitaliseert deze en zendt een signaal uit naar een extern apparaat, zoals een armhulpmiddel. In dit onderzoek zal er gekeken worden naar het onderscheidend vermogen bij twee motorische aansturingsvormen van de commerciële BCI, de Emotiv Epoc +. Dit is in de vorm van de gedachte aan een bewegingsuitslag of verbeelding van een handeling van de arm.
Methode: Tien gezonde proefpersonen zijn geïncludeerd. De aansturingsvormen zijn gerandomiseerd en getraind, waarna het succespercentage bij toevoeging van een getrainde taak is bijgehouden voor beide aansturingsvormen.
Resultaten: Voor de resultaten is een repeated measurement Anova gebruikt. Er is geen significant verschil gevonden tussen de succespercentages van de twee motorische aansturingsvormen. Bij toevoeging van een extra taak neemt het succespercentage significant af met de eerste getrainde taak. Dit geldt voor beide aansturingvormen.
Conclusie: Het onderscheidend vermogen van de Emotiv Epoc + is beperkt tot een succesvolle aansturing van één taak. Oftewel de Emotiv Epoc + is alleen geschikt voor accurate aansturing van een toekomstig armhulpmiddel met één vrijheidsgraad.