De grootste kennisbank van het HBO

Inspiratie op jouw vakgebied

Vrij toegankelijk

Terug naar zoekresultatenDeel deze publicatie

Open access

Rechten:Alle rechten voorbehouden

Open access

Rechten:Alle rechten voorbehouden

Samenvatting

Een mallet finger is een zeer veel voorkomend letsel. Tot op heden is de Stack spalk de meest gangbare manier om dit conservatief te behandelen. Deze spalk betreft echter een lomp stuk plastic dat ervoor zorgt dat de vinger niet goed meer te gebruiken is.
In dit onderzoek is er gezocht naar een alternatief voor deze spalk, waarmee de aangedane vinger gemakkelijker te gebruiken valt in het dagelijks leven.
Er is gevonden dat de spalk een moment tegen buiging moet kunnen bieden van omgerekend 5,9 kg. Waarbij de vinger goed in (hyper)extensie gehouden moet worden en de spalk te gebruiken is op alle vier de vingers. Hierbij is het wenselijk dat de spalk naar de vinger te maken is en dat de ingespalkte vinger te gebruiken is voor de herkenning van objecten/ondergronden.
Uit deze eisen en wensen kwamen vier concepten voort waarbij eentje de basis vormde voor het eindontwerp. Dit concept bestaat uit een thermoplastische plaat die op de dorsale zijde van de vinger wordt gelegd. Deze plaat loopt van de distale huidplooi van het PIP gewricht tot iets voorbij het uiteinde van de vinger. De spalk loopt tot aan de laterale zijden van de vinger waar de spalk een moment tegen buiging creëert. Het concept wordt vastgemaakt met twee circulaire stukken tape, één aan het proximale uiteinde van de spalk en één aan het distale uitende van de spalk.
Dit conceptuele eindontwerp is met een longitudinaal tape verbeterd, hierdoor staat de vinger nog beter in (hyper)extensie dan met het oorspronkelijke concept. Het eindontwerp betreft de thermoplastische plaat aan de dorsale zijde die tot lateraal van de vinger doorloopt. Deze wordt bevestigd met een tape in de lengterichting. Deze loopt over de spalk, via het vingertopje in de lengterichting terug over de palmaire zijde van de hand. Een circulair tape bij het proximale uiteinde van de spalk en een circulair tape bij de basis van de middelste phalanx.
Het eindontwerp is niet bestand tegen de berekende 5,9 kg aan buigbelasting. Het proximale circulaire tape scheurt bij een buigbelasting van ongeveer 3,7 kg. De Stack spalk wist bij dezelfde test een buigbelasting van slechts 3,1 kg te weerstaan. Hieruit komt voort dat, ondanks dat het eindontwerp een sterke spalk is, deze geen grote krachtstoten zal kunnen weerstaan.

Toon meer
OrganisatieDe Haagse Hogeschool
OpleidingTISH Bewegingstechnologie
AfdelingAcademie voor Technologie, Innovatie & Society Den Haag
PartnerSpaarne ziekenhuis, Hoofddorp
Jaar2014
TypeBachelor
TaalNederlands

Op de HBO Kennisbank vind je publicaties van 26 hogescholen

De grootste kennisbank van het HBO

Inspiratie op jouw vakgebied

Vrij toegankelijk