Samenvatting

Een relatief groot percentage, namelijk 10% van de Nederlandse energievraag komt van de verwarming van
huizen. Bij nieuwbouw is het energieverbruik door strenge milieuwetgeving al flink teruggebracht. Een groot
deel van onze woningvoorraad is echter gebouwd in een tijd dat hier nog minder aandacht voor was en/of
kennis niet voorhanden was om de EPC (energie prestatie coëfficiënt) van woningen laag te laten zijn. Om de
uitstoot van broeikasgassen te verminderen zullen ook plannen gemaakt moeten worden om dit deel van de
woningvoorraad te verduurzamen. Politici komen
met steeds ambitieuzere klimaatdoelstellingen, die er op gericht zijn de CO2 uitstoot te verminderen. Naast
doelstellingen van politici zijn er ook steeds meer initiatieven van onderop, van bijvoorbeeld
energiecoöperaties of buurtinitiatieven. Gezamenlijk probleem bij het realiseren van deze energie ambities,
zijn de hoge investeringskosten die hiermee gepaard gaan. Een woning energieneutraal renoveren kost al
snel €70.000,-- per woning. In plaats van te focussen op woningniveau is in deze studie vooral gekeken naar
de energie-infrastructuur en de kostenconsequenties die daarmee samenhangen.
In samenwerking met de participanten Ecovat, Warmtestad (gemeente Groningen) en de
Noorderplantsoenbuurt zijn een aantal scenario’s ontwikkeld voor een duurzame levering van warmte.
Vervolgens zijn de bijbehorende kosten in beeld gebracht, waarmee de haalbaarheid van de verschillende
scenario’s afleesbaar wordt. De focus in
deze studie ligt op het gebruik van het warmtebuffersysteem Ecovat om binnen een warmtenet pieken en
dalen in de warmtevraag op te vangen. Het Ecovat buffervat is een grote ondergrondse geïsoleerde watertank
waarin water gestratificeerd op de gewenste temperatuur kan worden gebracht. Aan de hand van twee
concrete casussen in Groningen wordt gekeken hoe met de inzet van Ecovat buffervaten de uitstoot van CO2
kan worden beperkt en welke kosten dat met zich meebrengt.