De grootste kennisbank van het HBO

Inspiratie op jouw vakgebied

Vrij toegankelijk

Terug naar zoekresultatenDeel deze publicatie

Motiveren voor een maximaal doeleinde

Heeft extrinsieke motivatie invloed op de meetresultaten van een maximale inspanningstest bij gezonde mensen tussen de 18 en 35 jaar?

Rechten: Alle rechten voorbehouden

Motiveren voor een maximaal doeleinde

Heeft extrinsieke motivatie invloed op de meetresultaten van een maximale inspanningstest bij gezonde mensen tussen de 18 en 35 jaar?

Rechten: Alle rechten voorbehouden

Samenvatting

[Inleiding:] Inspanningstesten zijn een belangrijk klinisch instrument om de (stress)- respons van verschillende fysiologische systemen vast te leggen. Deze testen zijn bedoeld om de fysieke gesteldheid in kaart te krijgen van een persoon. Een aantal publicaties tonen aan dat een verhoogde motivatie een positief effect heeft op prestaties. Er is discrepantie of motiveren mag tijdens het afnemen van inspanningstesten. Het wordt tot op heden wel gedaan, alleen de achterliggende gedachte van de invloed van extrinsieke motivatie is nog onduidelijk. Nader onderzoek is nodig om de invloed van motivatie in maximale- of sub/maximale inspanningstesten te onderzoeken. Doel van dit onderzoek is, om het effect te meten van extrinsieke motivatie bij een maximale inspanningstest van gezonde sporters tussen de 18 en 35 jaar.
[Methode:] In dit kwantitatief experimenteel onderzoek, met een cross-over design, werd laboratoriumonderzoek verricht bij sporters uit Groningen en omstreken. De invloed van verbale stimulatie op een Bicycle RAMP protocol werd hierbij onderzocht middels een protocol. Deze onderzoekspopulatie is aan de hand van een willekeurige indeling in twee groepen verdeeld. In totaal zijn beide groepen twee keer gemeten waarbij lengte, gewicht, leeftijd, geslacht, VO2 ml/kg/min., VO2 l/min., VO2/HR, HR, RER, tijdsduur, wattage en de Behavioural Regulation in Exercise Questionnaire-2 (BREQ-2) werden gemeten. De BREQ-2 is gebruikt om de hoogte van intrinsieke motivatie te meten voor de inspanningstest. De OMNI schaal van voorspellende vermoeidheid (1-10), werd gebruikt om de zwaarte van de inspanning aan te duiden tijdens de test.
[Resultaten:] 32 participanten zijn binnen deze studie geïncludeerd, waarvan 19 mannen en 13 vrouwen. De metingen resulteerden er in dat er een significant (P<0.05) hogere waarde was met verbale stimulatie in de VO2max (47.94 vs 45.78 ml/kg/min.), RER (1.14 vs 1.11) en de HR (181.22 vs 177.75) bij de participanten. Er is geen correlatie en significantie tussen de BREQ-2 en de waardes die behaald zijn op de inspanningstesten.
[Conclusie:] Er zijn significante verschillen gevonden in dit onderzoek. De resultaten suggereren dat verbale stimulatie een aanvulling geeft bij het afnemen van een maximale inspanningstest bij gezonde sporters. De BREQ-2 is in bestaande vorm mogelijk niet toepasbaar bij inspanningstesten. Toekomstig onderzoek zou meer inzicht moeten geven in de vraag of meerdere mogelijkheden van extrinsieke motivatie, invloed hebben op inspanningstesten.
Samenvatting ook in het Engels

Toon meer
OrganisatieHanzehogeschool Groningen
OpleidingFysiotherapie
AfdelingAcademie voor Gezondheidsstudies
Jaar2017
TypeBachelor
TaalNederlands

Op de HBO Kennisbank vind je publicaties van 26 hogescholen

De grootste kennisbank van het HBO

Inspiratie op jouw vakgebied

Vrij toegankelijk