Samenvatting

Deze scriptie onderzoekt een oplossing voor de lage betrokkenheid van de provincie Zuid-Holland. De aanleiding was dat de provincie graag wil dat inwoners gaan participeren via social media, maar ze krijgt geen reacties op haar socialmediaberichten. De doelstelling van het onderzoek is om de organisatie advies te geven hoe het de online betrokkenheid kan vergroten en welke communicatie daarbij past. De doelgroep van het onderzoek betreft inwoners van de provincie Zuid-Holland tussen de achttien en 64 jaar, die geen medewerker zijn van de provincie Zuid-Holland en gebruikmaken van social media. De provincie Zuid-Holland is een overheidsinstantie en maakt gebruik van verschillende online kanalen zoals e-mail, de corporate website en social media. Het socialmediabeleid staat beschreven in een algemene social strategie, waarin de vier socialmediakanalen die de provincie gebruikt centraal staan. Per project maakt de provincie Zuid-Holland een aparte strategie waarin zij targets stelt. De belangrijkste stromingen in theorie over het vergroten van betrokkenheid betreft theorie over social media, online betrokkenheid en gedrag. Theorie van Li & Bernoff (2008), Owyang (2010), Wei & Hindman (2011), Kaplan & Haenlein (2011), Lee & Kwak (2012), Li & Solis (2013) en Hollebeek & Chen (2014) en meer is kritisch vergeleken op verschillen en overeenkomsten. Als centrale theorie is gekozen voor ‘The Six Stages of Social Business Transformation’, omdat dialoog centraal staat bij het werken naar een sociale organisatie. Deze centrale theorie veronderstelt dat de organisatie het probleem kan verbeteren door te luisteren naar haar doelgroep, content te plaatsen die aansluit op de doelgroep en door de dialoog aan te gaan met haar doelgroep. Deze mogelijke verbeteringen zijn uitgewerkt in drie hypothesen.