Samenvatting

Het doel van dit onderzoek is:

• Vaststellen welke (bouwkundige) oorzaken ten grondslag liggen aan de soms onverwacht lage resultaten van de luchtgeluidisolatie van de woningscheidende wanden van het YTONG cascosysteem op begane grondvloerniveau;
• Aangeven welke mogelijkheden er zijn de luchtgeluidisolatie te verbeteren;
• Het doen van een voorstel tot eventueel nader onderzoek.

Het YTONG-cascosysteem is een licht bouwsysteem. Het is een product dat is opgebouwd uit cellenbeton. Het is een product dat al jaren op de markt is, maar vanwege het lage gewicht van het systeem komt het nog geregeld voor dat de luchtgeluidisolatieresultaten niet voldoen aan de eis of tegenvallen. Deze eis is volgens het bouwbesluit Ilu;k  0 dB en Ico  +5 dB.
Volgens de NPR 5070 zou elk spouwblad van een ankerloze spouwmuur minimaal een gewicht van 200 kg/m² moeten bevatten. Maar in het geval van het YTONG cascosysteem (G5/800) is het gewicht van één spouwblad 120 kg/m² (dikte 150 mm) of 160 kg/m² (dikte 200 mm).
Om deze lichte woningscheidende wand toch te laten voldoen aan de gestelde bouwbesluiteis betreffende de luchtgeluidisolatie dient er voor te worden gezorgd dat de flankerende geluidtransmissie, door een goede uitvoering van de aansluitdetails, tot het minimale wordt beperkt.

Om de mogelijke oorzaken van de lage luchtgeluidisolatiewaarden te verklaren, zijn er eerst een aantal deelonderzoeken uitgevoerd.

• Allereerst is er een literatuurstudie geweest. Het eerste deel van deze studie was het verdiepen in wat voor een product cellenbeton nu eigenlijk is en wat de eigenschappen zijn. Het tweede deel van de studie was het uitzoeken van de regelgeving met betrekking tot dit onderzoek. Het gaat hierbij om het Bouwbesluit, NEN-normen en NPR en het attest van het product.

• Na de literatuurstudie zijn er diverse analyses uitgevoerd:
 Analyse 1: van 23 bestaande projecten van YTONG zijn de akoestisch van belang zijnde onderdelen in een overzichtstabel verwerkt. Dit om uiteindelijk een goed beeld te kunnen krijgen van de verschillende opbouwen van de constructies die bijdragen aan een goede of slechte luchtgeluidisolatie.
De belangrijkste punten die uit deze analyse naar voren kwamen waren respectievelijk de opbouw van de woningscheidende wand, de toegepaste begane grondvloer en het wel of niet toepassen van een dilatatie in het buitenspouwblad.

 Analyse 2: het uitwerken van trillingsmetingen van 4 bestaande projecten en het gemeten project Hoogblokland. Op deze manier wordt inzicht verkregen in de geluidtransmissie door de verschillende bouwdelen. Welk bouwdeel levert de grootste negatieve bijdrage aan de luchtgeluidisolatie.
De belangrijkste punten die uit deze tweede analyse naar voren kwamen waren hetzelfde als de punten genoemd in analyse 1. Ook hier waren de opbouw van de woningscheidende wand, de toegepaste begane grondvloer en het toepassen van een dilatatie in het buitenspouwblad, de bouwdelen die direct naar voren kwamen. De meeste geluidtransmissie gaat uiteindelijk door de woningscheidende wand.

 Analyse 3: de gemeten projectlocatie in Hoogblokland. Dit project is meegenomen in verband met nieuwe varianten. De woningen 1 t/m 5 hadden als nieuwe variant een getrapte verdiepte fundering. Dit houdt in dat de woning met de diepste verdiepte fundering de beste luchtgeluidisolatie zou moeten leveren. Dit was echter niet het geval.
Bij de woningen 6 en 7 was er sprake van een asymmetrische woningscheidende wand opbouw (150 – 50 – 200 mm). Van deze variant waren nog geen metingen bekent bij YTONG en LBP. Volgens het Duitse artikel “Mauerwerksbau Aktuell – Asymmetrie nogmehr Schallschutz” blijkt dat een asymmetrische opbouw een positief effect kan hebben op de luchtgeluidisolatie van lichte woningscheidende wanden. Maar uit de verrichtte metingen bij woningen 6 en 7 komt dit niet direct naar voren.
Er kan worden gezegd dat ook bij deze nieuwe varianten de resultaten van de luchtgeluidisolatiewaarden achter blijven bij de verwachtingen.

Op grond van de literatuurstudies, de diverse analyses en de verrichte metingen kunnen enkele conclusie worden getrokken. De belangrijkste conclusies zijn:

• De aansluitdetails blijken geregeld niet foutloos te zijn uitgevoerd in de praktijk. Het gaat hierbij voornamelijk om de aansluiting van de woningscheidende wand met de begane grondvloer en de fundering en om de uitvoering van de dilataties in het buitenspouwblad. Door bijvoorbeeld specieresten in de dilatatie kunnen er contactbruggen ontstaan en is er sprake van flanking via het buitenspouwblad.
• Het toepassen van een woningscheidende wand met de opbouw 200 – 50 –200 mm levert in de meeste gevallen voldoende resultaten. Dit mede doordat deze wand qua massa net wat hoger uit komt dan de opbouw met 150 – 50 – 150 mm. Daarom zal het toepassen van de dikkere wandopbouw in de toekomst een positieve bijdrage leveren aan de luchtgeluidisolatie.

Naar aanleiding van de laatste metingen is er nog een aanbeveling gedaan voor een vervolg onderzoek. Dit onderzoek zal betrekking moeten hebben op een asymmetrische woningscheidende wandopbouw.

Tot slot zijn er nog diverse bijlage toegevoegd om het hoofdverhaal te ondersteunen.