Samenvatting

Tepelhof tatoeage door middel van dermatografie wordt door zowel artsen als huidtherapeuten uitgevoerd. Een verschil tussen beide disciplines is dat een huidtherapeut geen volledige vergoeding kan ontvangen en een arts wel. Dit komt doordat deze behandeling binnen het vergoedingensysteem mogelijk gemaakt wordt door de Diagnose Behandeling Combinatie code (DBC-code). Deze code is alleen toegankelijk voor medische beroepen en niet voor paramedici. Voor huidtherapeuten zijn er verschillende opleidingen tot dermatograaf, met ieder een eigen tijdsduur en inhoud. Omdat er geen richtlijnen of protocollen bestaan is deze behandeling binnen de huidtherapie praktijk moeilijk op kwaliteit te beoordelen.
Door middel van dit onderzoek proberen wij in kaart te brengen hoe en hoeveel huidtherapeuten in Nederland tepelhof tatoeage toepassen. Hiernaast richten wij ons op de behandeling, huidige problematiek met betrekking tot de kwaliteit en vergoedingen. Met onze bevindingen geven wij antwoord op de vraag:
“Welke veranderingen op het gebied van kwaliteitszorg, moeten er in de huidtherapeutische praktijk worden doorgevoerd om de behandeling van tepelhof tatoeage vergoed te kunnen krijgen?”
Dit is een deels kwantitatief en deels kwalitatief onderzoek. Met de kwantitatieve gegevens vervolgen wij ons onderzoek met een survey onderzoek. Wij stellen een enquête op waarin wij ons richten op huidtherapeuten die tepelhof tatoeage uitvoeren. Door middel van gestructureerde interviews, het mondeling afnemen van een vragenlijst met open en gesloten vragen passen we ook kwalitatief onderzoek toe.
Onze bevindingen bestaan uit losse puzzelstukjes, ontbrekende informatie en tegenstrijdige meningen. Er zullen nog veel ontwikkelingen moeten plaats vinden binnen de huidtherapeutische specialisatie dermatografie/tepelhof tatoeage