Samenvatting

Volgens cultuurfilosofen Van den Akker & Vermeulen bevindt de wereld zich op dit moment in een transitie van tijdsgeest. Het ironische en deconstructivistische postmodernisme heeft de mens achter zich gelaten en heeft behoefte aan een nieuw metamodernistisch gedachtegoed. Het metamodernisme oscilleert tussen het modernisme en het postmodernisme: vanuit de oude wortels, wordt er gestreefd naar een utopisch wereldbeeld waar de verwarde, postmoderne mens zich weer opnieuw op kan oriënteren. Verhalen zijn, onder andere, hierin een middel om dit nieuwe gedachtegoed te begrijpen. Verhalen hebben de kracht om de mens in fantasievorm de complexiteiten van de wereld uit te leggen en op een creatieve wijze handvatten te bieden waarmee de mens in het echte leven kan handelen. Sprookjes zijn eeuwenoude volksverhalen die over de hele wereld verspreid, maar gelijk erkend zijn door de mens in al haar culturen. Sprookjes overleven door de kern constant te houden, maar de vertelvorm aan te passen aan de tijdsgeest. In Metamodernistische Sprookjes is er gekeken naar de vraag: In hoeverre kunnen sprookjes bijdragen aan het begrijpen van de metamodernistische wereld?