Samenvatting

In dit verslag staat het proces en de ontwikkeling van de ontwikkelde werkwijze Videohometraining-Voorzorg beschreven.
Het doel van het Best Practice project is tweeledig:
1. onderbouwing en legitimering van de methodiek van video-hometraining binnen het programma Voorzorg in plaats van de Amerikaanse methodieken PIPE en NCAST die gebruikt worden in het Amerikaanse programma Nurse Family Partnership waarvan Voorzorg de Nederlandse toepassing is
2. ontwikkeling van een Best Practice werkwijze van video-hometraining binnen het programma Voorzorg met het oog op de doelstellingen van het programma. Als structuurmodel voor dit project is gekozen voor het model van Rosswurm & Larrabee(1999).
Het biedt, binnen de zes beschreven stappen, een heldere structuur en is zo leidraad vanaf het constateren van het praktijkprobleem tot en met de ontwikkeling en implementatie van het uiteindelijke Best Practice product, een werkwijze video-hometraining- Voorzorg.
De stappen zijn herkenbaar in de hoofdstukbeschrijvingen.
Hoofdstuk 1 beschrijft de identificatie van het probleem en dit wordt gevolgd door een probleemdefiniëring welke uitmondt in een centrale hypothese, een vraag- en een doelstelling en biedt zo de basis voor het te ontwikkelen product. Tevens worden twee centrale begrippen, sensitieve responsiviteit en empowerment, verhelderd.
Hoofdstuk 2 biedt inzicht in de literatuurstudie die daarop volgde. De literatuurstudie geeft inzicht in de methodieken en de effecten van het Amerikaanse programma Nurse Family Partnership (NFP) en de daarin gebruikte methodes Partners In Parenting Education (PIPE)
en Nursing Child Assesment Satellite Training (NCAST) en van de Nederlandse toepassing van het NFP, Voorzorg en video-hometraining. Aan de hand van de resultaten volgt een kritische beoordeling van de bestudeerde literatuur. In hoofdstuk 3 worden conclusies
getrokken en gesteld dat de resultaten uit het literatuuronderzoek en het raadplegen van deskundigen voldoende legitimatie geeft om video-hometraining integraal binnen het programma Voorzorg aan te bieden en een specifieke werkwijze VHT- Voorzorg te gaan ontwikkelen.
Op basis van een projectplan wordt in hoofdstuk 4 verslag gedaan van de ontwikkeling van de werkwijze. Hierin worden alle sleutelfiguren betrokken. In samenwerking met alle Voorzorgverpleegkundigen vanuit diverse thuiszorginstellingen en deskundigen vanuit het Nederlands Jeugd instituut (NJi) en de Associatie Intensieve Thuiszorg (AIT) wordt een werkwijze beschreven waarin het positieve interactie schema van Dekker & Biemans(1994) als basismodel wordt gehanteerd. Het resultaat is een geplastificeerd, schematisch overzicht van de werkwijze en het hiervoor genoemde basisschema. Het schema is voorzien
van een toelichting in de vorm van een boekje. Op deze wijze vormt video-hometraining een integraal onderdeel van het programma
Voorzorg en wordt met behulp van deze methodiek en deze werkwijze op een geüniformeerde en gestandaardiseerde manier gewerkt aan de doelen van Voorzorg.
Vervolgens wordt in hoofdstuk 5 het implementatieproces beschreven op basis van het fasemodel van Grol & Wensing (2001). Door het betrekken van sleutelfiguren en de doelgroep tijdens de ontwikkelfase werd reeds rekening gehouden met de implementatie.
Vervolgens is een voorstel gedaan voor de evaluatie.
In hoofdstuk 6, ten slotte, volgt een voorstel voor doorontwikkeling van de methodiek. Dit wordt in de vorm van een aanbeveling beschreven. Voor deze verdere ontwikkeling is een subsidieaanvraag geschreven in het format vooraanmelding van Zon – MW.
De bijlagen geven tenslotte een gedetailleerde uitwerking van de stappen die zijn ondernomen om tot resultaat te komen.