De grootste kennisbank van het HBO

Inspiratie op jouw vakgebied

Vrij toegankelijk

Terug naar zoekresultatenDeel deze publicatie

Het lange termijn effect van gesuperviseerde looptraining bij Claudicatio Intermittens

Open access

Rechten:Alle rechten voorbehouden

Het lange termijn effect van gesuperviseerde looptraining bij Claudicatio Intermittens

Open access

Rechten:Alle rechten voorbehouden

Samenvatting

Achtergrond: Claudicatio Intermittens wordt veelal veroorzaakt door atherosclerose en kan als pijn of een onaangenaam
gevoel in de benen optreden. Er is bewijs dat gesuperviseerde looptraining op korte termijn effectief is om de
loopafstand bij patiënten met Claudicatio Intermittens te vergroten.
Doel: Het doel van deze studie is te onderzoeken of een gesuperviseerd looptrainingsprogramma op lange termijn (drie
tot acht jaar) effectief is bij patiënten met Claudicatio Intermittens.
Methode: Tussen 2000 en 2005 zijn 277 patiënten behandeld in het Mesos Medisch Centrum met een
looptrainingsprotocol, voor maximaal 18 weken, onder supervisie van een fysiotherapeut. Vierentachtig
patiënten werden geïncludeerd, hiervan zijn 36 patiënten in de follow-up onderzocht op een elektrische
loopband.
Resultaten: De gemiddelde leeftijd bedroeg 66,7 jaar (SD 8,74 range 46-85 jaar), 12 patiënten rookten en 24 patiënten
rookten niet of niet meer, 25 mannen en 11 vrouwen namen deel aan dit onderzoek. De pijnvrije loopafstand
verbeterde statistisch significant tussen baseline en posttherapie met 254% (P < 0,0001), tussen posttherapie en
follow-up is geen statistisch significant verschil (P = 0,750). De maximale loopafstand verbeterde statistisch
significant tussen baseline en posttherapie met 71% (P < 0,001), tussen posttherapie en follow-up is geen
statistisch significant verschil (P = 0,726). Snelheid verbeterde statistisch significant tussen baseline en
posttherapie met 128% (P < 0,0001). Geen statistisch significant verschil is er tussen patiënten die roken en niet
roken (P > 0,05). De patiënten die de looptraining (gedeeltelijk) voortzetten hebben een statistisch significant
betere pijnvrije loopafstand dan de patiënten die niet meer trainen (P = 0,032). De trainingstoestand van de
patiënt tijdens de follow-up heeft geen statistisch significante invloed op de maximale loopafstand (P > 0,05).
Conclusie: Het lijkt erop dat gesuperviseerde looptraining op lange termijn effectief is, gezien de behouden verbeteringen in
de pijnvrije, maximale loopafstand en snelheid die behaald zijn tussen baseline en posttherapie. In dit onderzoek
hebben patiënten die blijven trainen hun pijnvrije loopafstand beter behouden dan patiënten die niet meer
trainen. Geen verschil is er gevonden tussen rokers en niet-rokers op het verbeteren van de pijnvrije, maximale
loopafstand en snelheid tijdens de meetmomenten.

Toon meer
OrganisatieHogeschool Utrecht
OpleidingFysiotherapie
AfdelingBewegingsstudies
PartnerMesos Medisch Centrum Utrecht
Jaar2008
TypeBachelor
TaalNederlands

Op de HBO Kennisbank vind je publicaties van 26 hogescholen

De grootste kennisbank van het HBO

Inspiratie op jouw vakgebied

Vrij toegankelijk