Samenvatting

Inleiding: De complexiteit van de liesregio; een relatief klein gebied met vele verschillende
anatomische structuren, maken het echter voor de (para) medici lastig om een juiste diagnose te
stellen. Laat staan een juiste behandelstrategie te bepalen. De liesblessure is dan ook een complex
probleem binnen de sportrevalidatie. Ongeveer 13% van deze blessures duurt langer dan drie weken en
kunnen chronisch worden (Arnason et al 2004).
Dit artikel geeft een theoretische onderbouwing over de functie van het bekken en de rol van de
transversus abdominis bij chronische liesklachten. Ook worden er aanbevelingen voor verder
onderzoek gedaan. Methode: Voor het schrijven van dit artikel is gezocht naar artikelen in de
medische databanken Pubmed en PEDro. Resultaten: Voor het uitoefenen van sport is het optimaal
functioneren van het bekkengewricht noodzakelijk. Dit functioneren is afhankelijk van een correcte
positionering, een goede balans in het krachtenkoppel en een correcte timing van de stabiliserende
werking van de transversus abdominis. Cowan et al (2004) vonden een vertraagde aanspanning van de
transversus abdominis bij sporters met liesklachten. Uit de artikelen komt ook naar voren dat door een
standsverandering in het bekken er een disbalans kan ontstaan van de adductoren, die weer kunnen
zorgen voor pijn in de liesregio. Discussie: De behandelde artikelen zijn vanwege de kleine
onderzoekspopulaties en summier beschreven methodes van mindere methodologische kwaliteit.
Conclusie: Uit de literatuur lijkt naar voren te komen dat het bekken een centrale rol speelt bij
chronische liesklachten. En ook de verandering in coördinatie van de transversus abdominis lijkt in
relatie te staan met liesklachten.