Samenvatting

Aanleiding:
Ongeveer 2 tot 8 procent van alle zwangeren krijgt te maken met pre-eclampsie en zo’n 7 procent van de zwangerschappen gaan gepaard met zwangerschapsdiabetes. Beide zwangerschapsaandoeningen zijn een mogelijk gevolg van een vitamine D tekort. Bij 44% van de zwangere vrouwen in Nederland is een laag vitamine D gehalte geconstateerd. Wanneer een vitamine D tekort bij de zwangere vrouw op het juiste moment gesignaleerd en verholpen wordt, is er mogelijk een verminderd risico op het ontstaan van een van de risicofactoren voor moeder en het ongeboren kind. Verloskundigen zijn het aanspreekpunt en contactpersoon voor zwangere vrouwen en zijn verantwoordelijk voor de juiste risicoselectie van, en informatieoverdracht naar de zwangere vrouw. Dit onderzoek wordt verricht om inzicht te verkrijgen in de kennis omtrent vitamine D bij verloskundigen, werkzaam in verloskunde praktijken in Breda en omstreken, en de mate van hun informatieoverdracht hierover aan de zwangere vrouw.
Methode:
Het onderzoek bestond uit een inventariserend descriptief onderzoek, dat kwantitatief van aard is. Een zelfontworpen meetinstrument, een enquête werd verspreid onder verloskundigen werkzaam in verloskunde praktijken in Breda en omstreken. Na verzameling van de gegevens werden de resultaten geanalyseerd met behulp van het programma SPSS.
Resultaten: Aan dit onderzoek hebben 24 verloskundigen werkzaam in verloskunde praktijken in Breda en omstreken deelgenomen. De helft van de respondenten gaf aan over voldoende kennis te beschikken omtrent vitamine D en de andere helft gaf aan niet over voldoende kennis te beschikken. Gemiddeld waren 33,3% van de kennisvragen onjuist beantwoord en hadden vijf respondent alle kennisvragen juist. Van de respondenten geeft 41,7% niet standaard informatie omtrent vitamine D aan de zwangere. Als er tijdens een prenataal consult informatie wordt gegeven omtrent vitamine D is het meest voorkomende onderwerp ‘vitamine D supplementen’ en vindt de informatieoverdracht door de respondenten altijd plaats in het eerste trimester van de zwangerschap middels mondelinge informatie. Bij 41,7% van de respondenten wordt niet standaard het vitamine D gehalte in het bloed bepaald bij de zwangere vrouw. Van de respondenten gaf 79,2% aan dat zij het ermee eens waren dat alle zwangere vrouwen wel getest moeten worden op een eventueel vitamine D tekort.
Discussie:
Vitamine D tijdens de zwangerschap is een actueel onderwerp waar de laatste tijd veel onderzoek naar wordt gedaan. De selecte gelegenheidssteekproef verminderd de externe validiteit. Het zelfontworpen meetinstrument is niet gevalideerd, maar gaf wel antwoord op de onderzoeksvraag. Door het beperkte aantal kennisvragen in de enquête, moet de conclusie met betrekking tot de mate van kennis met enige voorzichtigheid geïnterpreteerd worden.
Conclusie:
Over het algemeen lijkt er een kennistekort omtrent vitamine D tijdens de zwangerschap te zijn bij verloskundigen werkzaam in verloskunde praktijken in Breda en omstreken. Ook geven zij niet standaard en in een beperkte mate informatie omtrent vitamine D aan de zwangere vrouw.
Aanbevelingen:
Wegens interesse van de respondenten is het aanbevolen een bijscholing te ontwerpen met betrekking tot vitamine D voor de beroepspraktijk. Het onderwerp ‘vitamine D tijdens de zwangerschap’ zou tijdens de verloskunde opleiding aan bod moeten komen om toekomstige beroepsbeoefenaars deze kennis vroegtijdig bij te brengen. Tot slot is het aanbevolen om een vervolgonderzoek uit te voeren op grotere schaal voor een specifiekere en betrouwbaardere uitspraak.