Samenvatting

Het rapport met de titel ‘Moeder en kind samen verder na geweld’ is naar aanleiding van het afstudeeronderzoek binnen het schooljaar 2020/2021 van de studie Social Work op de HZ University of Applied Sciences geschreven. Het onderzoek gaat over de begeleiding die de medewerkers van het Sociaal Pension Hulst bieden aan de moeders gericht op het verbeteren van de door huiselijk geweld verstoorde relatie met het kind. Aan dit onderzoek hebben zes medewerkers van het Sociaal Pension en vijf alleenstaande moeders die woonachtig zijn bij het Sociaal Pension deelgenomen. Uit vooronderzoek blijkt dat er niet de optimale mogelijkheden aanwezig zijn om moeders te ondersteunen in het verbeteren van de door huiselijk geweld verstoorde relatie met het kind. Momenteel hebben de medewerkers een signalerende functie en geven zij aan behoefte te hebben aan meer tools die ingezet kunnen worden tijdens de begeleiding van de moeders. Dit maakt dat de volgende onderzoeksvraag is opgesteld: ‘’Welke aspecten kunnen een bijdrage leveren aan de begeleiding die medewerkers van het Sociaal Pension Hulst aan moeders bieden gericht op het verbeteren van de verstoorde relatie met het kind na huiselijk geweld?’’. Het onderzoeksverslag heeft een kwalitatieve structuur waarin het antwoord op de onderzoeksvraag met semigestructureerde interviews is verkregen. In deze interviews was er oog voor de ervaringen, wensen en behoeften van de respondenten omtrent het onderwerp.
De conclusie van dit onderzoek is dat de medewerkers behoefte hebben aan tools voor de begeleiding aan de moeders om de verstoorde relatie met het kind te verbeteren, ondanks dat de moeders de begeleiding als vertrouwd en positief ervaren. Er zijn verschillende manieren om de begeleiding te optimaliseren. In eerste instantie kan de methodiek veerkracht meer adequaat ingezet worden door middel van een betere samenwerking met de veilige opvang. Daarnaast zou een kind-hulpverlener binnen het team van het Sociaal Pension kunnen zorgen voor specialistische passende begeleiding gericht op het kind en op de relatie tussen moeder en kind te verbeteren. Een volgende mogelijkheid is om het systeemgericht werken te integreren in de begeleiding als een vast onderdeel.
Naar aanleiding van bovenstaande conclusies zijn de uiteindelijke aanbevelingen gericht om de methodiek Veerkracht te implementeren in het team naast de begeleiding van de woonbegeleiding. Dit kan bereikt worden door de samenwerking met de Veerkrachtmedewerkers vanuit de Veilige Opvang te verbeteren door middel van gezamenlijke bijeenkomsten. Tot slot is de aanbeveling gedaan om een kind-hulpverlener aan het team van het Sociaal Pension toe te voegen.