Samenvatting

Vanuit ervaring is bekend dat het lichaamsbewustzijn ons gedrag beïnvloed. Volgens de literatuur kan gedrag veranderd worden door het aanpakken van disfunctionele schema's en coping-stijlen, middels schemagerichte therapie.
In deze studie wordt onderzocht wat het effect van PMT in de module schemagerichte therapie is op het lichaamsbewustzijn van cliënten met een persoonlijkheidsstoornis. De groep cliënten bestaat uit vijf vrouwen met een persoonlijkheidsstoornis, die voortkomen uit pedagogische verwaarlozing of seksueel misbruik.
In het theoretische kader worden begrippen verhelderd die toegespitst zijn op de vraagstelling. Het gaat hierbij om de begrippen lichaamsbewustzijn, schemagerichte therapie en persoonlijkheidsstoornissen.
Door middel van een 0-meting, tussenmeting, eindmeting en nameting wordt gemeten wat het effect op het lichaamsbewustzijn is. Het lichaamsbewustzijn wordt gemeten door de lichaamsbewustzijn vragenlijst van C.C. van der Maas (2008). De drie subschalen die hierin gemeten worden zijn: lichaamsbewustzijn, lichaamsdissociatie en comfort bij aanraking. Daarnaast neemt de psycholoog tijdens de 0-meting en nameting een schema-, en coping-stijl vragenlijst af.
Vanuit de resultaten komt naar voren dat er een verbetering zichtbaar is vanaf de 0-meting tot aan de eindmeting in het lichaamsbewustzijn. Bij één proefpersoon is dit effect niet teruggevonden in verband met persoonlijke omstandigheden. Het is opvallend dat er in elke schaal telkens twee proefpersonen zijn, bij wie het effect na de eindmeting niet behouden blijft.
Verder is naar voren gekomen dat er is een positieve relatie is tussen het lichaamsbewustzijn versus schema's en coping-stijlen. Uit dit onderzoek is namelijk gebleken dat wanneer de disfunctionele schema's en coping-stijlen verminderd zijn het lichaamsbewustzijn verbeterd is.
De resultaten zijn een indicatie van wat PMT in de module schemagerichte therapie met het lichaamsbewustzijn doet. Er is verder onderzoek nodig om de relevantie te verhogen.