Samenvatting

In de onderstaande samenvatting staat de opzet en inhoud van dit pilot onderzoek beschreven. Daarnaast de conclusies en aanbevelingen.
Het pilot onderzoek is uitgevoerd binnen de Pompe kliniek in Nijmegen, wat betreft een TBS kliniek. Binnen deze kliniek wordt over het algemeen veel individuele therapie aangeboden en er was dan ook de vraag om een groep te starten.
Vanuit de PMT is het belangrijk om jezelf te profileren door proberen aan te tonen dat het werk dat we uitvoeren bijdraagt aan de behandeling en doelstelling van de patiënt. Er is voor gekozen om een training te ontwikkelen die geschikt zou zijn binnen deze setting. Het betreft hier een training gericht op het verminderen van impulsief handelen.
Om te ontdekken of deze training past bij de setting en de doelstelling is op deze ontwikkelde training een effect meting gedaan. Hierbij is gebruik gemaakt van BIS/BAS vragenlijst van SC Carver en TL White gebaseerd op de Reward Sensitivity Theory van JA Gray. Deze vragenlijst geeft een indicatie van de mate van impulsief en/of angstig gedrag bij de deelnemende patiënten. Binnen deze training ligt de focus op de mate van impulsief gedrag (BAS gedrag) en zal de mate van angstig gedrag (BIS gedrag) wel worden gescoord maar niet worden meegenomen in de beschrijving en conclusies van dit pilot onderzoek. Aan deze training van 8 sessies hebben 5 patiënten deelgenomen met een antisociale en/of narcistische persoonlijkheidsstoornis. Bij deze deelnemers is vooraf aan de training en na het afsluiten van de training deze vragenlijst afgenomen. Daarnaast hebben ook de mentoren van deze patiënten vooraf en na de training deze vragenlijst ingevuld.
Uit de vooraf ingevulde vragenlijsten komt als eerst naar voren dat de deelnemende patiënten op de eigen mate van impulsief gedrag beduidend lager scoren dan de begeleidende mentoren. Ook is te zien dat de behaalde resultaten door de deelnemende patiënten na de trainingbeduidend hoger zijn gescoord dan de begeleidende mentoren. Er zijn ook deelnemers die een hogere mate van impulsief gedrag scoren dan vooraf aan de training. Mogelijk is het zelfreflecterend vermogen van deze deelnemers beter geworden waardoor er meer bewust wordt stilgestaan bij eigen impulsief gedrag. Bij de mentoren zie je soms ook dat de deelnemende patiënten na het volgen van de training een hogere mate van impulsief gedrag scoren. Mogelijk is de focus gaandeweg de training meer komen te liggen op deze patiënten. Natuurlijk zijn er ook andere randfactoren bij de patiënten die de mate van impulsief gedrag kunnen hebben verhoogd. Voorbeelden hiervan zijn eigen stemming, onrust op de afdeling, verlof, werk en conflicten. Deze invloeden zijn niet meegenomen in dit pilot onderzoek Binnen de training zijn verder ook scores behaald die verbeterd zijn of gelijk zijn gebleven.
In de conclusie zou een hypothese kunnen zijn dat de patiënten meer bewust zijn geworden van eigen lichaamssignalen, maar dat de link naar hierna daadwerkelijk anders omgaan met het impulsief gedrag moeilijk is. Als conclusie veronderstel ik dat de focus binnen de training meer mag komen te liggen op het anders leren handelen op momenten van oplopende spanning om agressief impulsief handelen te voorkomen. Daarnaast is een hypothese dat het verstandig zou kunnen zijn om de duur van de training te verhogen om nog meer oefen momenten in te bouwen. Om het onderzoek nog concreter te kunnen maken veronderstel ik dat het verstandig is om voortaan twee onderzoeksinstrumenten te gebruiken en daarnaast de resultaten bij meerdere verschillend groepen te meten. Ook zijn in pilot onderzoek geen controle groepen gebruikt waaruit je kan concluderen dat de behaalde resultaten met enige voorzichtigheid moeten worden gesteld.