Samenvatting

Het doel van dit onderzoek is het in kaart brengen van de angst bij patiënten van de Focuskliniek. Angst is een veelvoorkomend symptoom bij patiënten in de ambulante zorg (Burns, Roberts, Egan, & Kane, 2014; Pereira, Figueiredo-Braga, & Carvalho, 2016). In dit onderzoek is bij twee behandelgroepen (lensimplantatie en ooglasering) de angstbeleving onderzocht. De angst is door middel van een vragenlijst in kaart gebracht. De vragenlijst bestaat uit drie onderwerpen: tevredenheid, algemene angst en situationele angst. Het construct situationele angst is onderverdeeld in: voor, tijdens en na de behandeling.
Uit dit onderzoek komt naar voren dat de angst na de behandeling (de gevoelens over de gevolgen van de behandeling) het hoogst is. Daarnaast is er een samenhang gevonden tussen algemene angst en situationele angst. Patiënten die hoog scoren op algemene angst scoren ook hoog op situationele angst. Ook is er een sterke samenhang gevonden tussen angst en tevredenheid. Een patiënt die angstig is, is minder tevreden. Tevens is er een verschil gevonden tussen de intrapersoonlijke (pijn, ziekte en lijden) en extrapersoonlijke (verdoving/narcose, operatie en complicaties na de operatie) factoren van angst. Er is hoger gescoord op de intrapersoonlijke factoren van angst. Vrouwen scoren ook in dit onderzoek hoger op angst dan mannen. Tussen de twee behandelgroepen (lensimplantatie en ooglasering) zijn geen verschillen gevonden in angst.
Voor vervolgonderzoek wordt aangeraden om de vragenlijst op te splitsen en op de drie tijdsmomenten uit te delen. De Focuskliniek wordt aanbevolen een onderzoek te starten om te bepalen wat de oorzaken zijn dat de patiënten achteraf de meeste angst ervaren en hoe de kliniek in positieve zin kan beïnvloeden. Daarnaast wordt een eerste aanzet gegeven voor een vervolgonderzoek gericht op het observeren van patiënten en behandelaars.