Samenvatting

Deze scriptie onderzoekt hoe de provinciale weg N225 binnen de bebouwde kom van Elst (Utrecht) optimaal kan worden ingericht binnen de bestaande ruimte, met als doel de verkeersveiligheid te verbeteren, de doorstroming te waarborgen (voor zowel automobilisten als fietsers/voetgangers) en de leefbaarheid voor omwonenden te bevorderen. De N225 loopt dwars door de dorpskern van Elst en veroorzaakt daar knelpunten op het gebied van verkeersveiligheid en leefbaarheid. Tegelijkertijd vervult de weg een belangrijke ontsluitingsfunctie voor de regio, waardoor een goede doorstroming essentieel blijft.
In dit kwalitatieve onderzoek zijn de drie hoofdaspecten – verkeersveiligheid, doorstroming en leefbaarheid – vanuit verschillende invalshoeken geanalyseerd. Uit de literatuurstudie blijkt dat fysieke inrichtingselementen, zoals snelheidsremmers, effectief zijn in het verlagen van de rijsnelheid en het verhogen van de alertheid van weggebruikers – beide cruciaal voor verkeersveiligheid. Tegelijkertijd kunnen dergelijke maatregelen negatieve effecten hebben op de leefbaarheid (bijvoorbeeld door geluid en trillingen) of de doorstroming (bijvoorbeeld door vertragingen bij enkelvoudig passeerbare wegversmallingen).
De onderzoeksresultaten zijn samengebracht in een overzichtelijke keuzetabel (tabel 4.2/bijlage III), die als basis heeft gediend voor het ontwikkelen van een voorkeursalternatief. Dit ontwerp combineert de best beoordeelde maatregelen en biedt een evenwichtige oplossing voor de specifieke situatie in Elst. Daarnaast is een algemeen toepasbaar stappenplan opgesteld waarmee gemeenten en provincies ‘grijze wegen’ binnen de bebouwde kom kunnen analyseren en herinrichten. De scriptie concludeert dat een zorgvuldige afweging van verkeersmaatregelen, afgestemd op de context, kan leiden tot een ontwerp waarin verkeersveiligheid, doorstroming en leefbaarheid goed in balans zijn.