Samenvatting

Bureau Woonkans is al bijna 30 jaar een belangrijke schakel in de stad Groningen waar het gaat om het (her)huisvesten van kwetsbare personen en gezinnen. Bureau Woonkans werkt nauw samen met de zeven Groninger woningcorporaties en verschillende hulpverleningsinstanties.
Eén van de trajecten die Bureau Woonkans biedt is het zogenoemde tweedekansbeleid. In dit traject kunnen personen die ontruimd zijn op basis van huurachterstand en overlast binnen vijf jaar aanspraak maken op een tweede kans. Zij kunnen onder voorwaarden, zoals een goedlopende betalingsregeling, opnieuw gehuisvest worden. De aanmeldingen voor dit tweedekansbeleid zijn echter relatief laag. Wij hebben onderzoek gedaan naar de oorzaak van deze lage aanmeldingen, waar een ontruimde huurder heengaat en hoe ervoor kan worden gezorgd dat er meer aanmeldingen komen voor dit tweedekansbeleid zodat er niemand op straat leeft.
Er is uitgebreid literatuuronderzoek gedaan en er zijn meerdere interviews gehouden met oud-cliënten, de woningcorporaties en hulpverleningsinstanties.
Uit de interviews komt naar voren dat de meeste woningcorporaties goed bekend zijn met Bureau Woonkans en de trajecten, wel is te concluderen dat de grotere woningcorporaties (Nijestee & Lefier) makkelijker Bureau Woonkans inzetten. Kleinere woningcorporaties (Patrimonium & de Huismeesters) doen dit later of zetten eerst WIJ Groningen in. Daarnaast komt in de interviews naar voren dat niet iedereen binnen WIJ Groningen over het algemeen niet goed op de hoogte is van Bureau Woonkans. Zij vervullen een cruciale rol in het voorlichten en begeleiden van (ontruimde) huurders. Reden van deze onbekendheid is onder andere de grootte van WIJ Groningen, maar ook het grote verloop binnen het personeel.
Er zijn oud-cliënten geïnterviewd die aangeven dat zij niet zijn ingelicht over het
tweedekansbeleid en zelf informatie hebben vergaard.
Tot slot is Wender geïnterviewd, zij vangen onder andere uitgezette huishoudens op. Wender geeft samengevat aan dat er veel ‘hobbels’ te nemen zijn voordat een persoon opnieuw kan huren. Dit traject ziet Wender graag simpeler.
Vanuit de interviews, en in samenspraak met de opdrachtgever, is besloten een product te maken gericht op de professional. Zij lichten namelijk de huurder i n en dit gebeurt nu te weinig. Daarnaast hebben huurders die op het punt staan ontruimd te worden een hoog stressniveau. Een product voor hen zou ze naar alle waarschijnlijkheid niet bereiken en dus niet effectief zijn.
Wij hebben een beslisboom ontwikkeld met als de naam ‘de Woonkansboom’, deze geeft stapsgewijs aan in welk traject een (ontruimde) huurder zou kunnen passen. Deze beslisboom wordt breed verstrekt binnen de woningcorporaties, WIJ Groningen en andere hulpverleningsinstanties. Door de beslisboom versterkt de samenwerking tussen professionals zoals gesteld in artikel 17 uit de beroepscode (van der Meij & Luttik, 2018). Dit heeft indirect gevolg voor de ontruimde huurder die beter ingelicht en begeleid wordt naar een tweedekansbeleid, dit versterkt de eigen kracht van de huurder zoals gesteld in artikel 2 uit de beroepscode (van der Meij & Luttik, 2018).
5 Er zijn een aantal aanbevelingen gedaan, zoals het advies voor Bureau Woonkans om ‘de boer op’ te gaan om zo hun diensten te promoten. Ook is een aanbeveling de beslisboom te implementeren in systemen zodat deze niet vergeten wordt. Daarnaast is een aanbeveling om tussentijds de beslisboom te evalueren op bruikbaarheid en relevantie. Tot slot is een aanbeveling gedaan om een evaluatie te organiseren met betrekking tot het tweedekansbeleid en de Woonkansbomen. Deze aanbeveling is gedaan omdat er een aantal vraagstukken en discussiepunten liggen omtrent het tweedekansbeleid en de voorwaarden.