Samenvatting

Het doel van dit onderzoek is om te achterhalen hoe Yara het rangeer- en verlaadproces zodanig kan optimaliseren dat het aantal wagonbewegingen op het terrein met 30% vermindert, terwijl tegelijkertijd de toekomstige capaciteitsgroei gewaarborgd blijft. De centrale onderzoeksvraag luidt:
“Hoe kan Yara het proces van het verladen en rangeren van de wagons zo inrichten dat de beweging van de wagons over het spoor op het terrein met 30% verminderd wordt, maar het ook naar de toekomst gewaarborgd kan worden?”
Uit het theoretisch kader is af te leiden dat situaties in kaart brengen leidt tot het beter begrijpen van het verladen- en rangeerproces. Visualisatie helpt bij het analyseren van de huidige situatie en vormt de brug naar optimalisatie. Ook is optimalisatie het gevolg van analyses en visualisatie en wordt er gericht op structurele en duurzame verbetering van het proces.
Het onderzoek is uitgevoerd met kwantitatieve en kwalitatieve aanpak, waarbij interviews, observaties en brainstormsessies als kwalitatieve methoden zijn toegepast en tijdsmetingen en scenariovergelijkingen als kwantitatieve. De analyse richtte zich op het in kaart brengen van de huidige situatie, het identificeren van knelpunten en het formuleren van optimalisatie voorstellen.
Uit de resultaten blijkt dat knelpunten zich bevinden op het gebied van infrastructuur, menselijke inzet, verouderde rangeermiddelen en beperkte laadcapaciteit. Zo blijkt bijvoorbeeld dat secties 1 en 2 van het spoor niet geschikt zijn voor bloktreinen, dat er slechts twee wagons tegelijk geladen kunnen worden en er maar één goed werkende locomotief is. Daarnaast duurt het gemiddeld anderhalf uur om slechts enkele wagons te verplaatsen.
De aanbevelingen bestaan onder andere uit het renoveren van de spoorsecties, het opleiden van operators en het implementeren van scenario 2, waarbij de rangeerbewegingen direct worden verminderd. Daarnaast wordt voor de toekomst geadviseerd een extra laadinstallatie te plaatsen en de infrastructuur richting de salpeterzuurverlading uit te breiden.
Uit de discussie komt voort dat het onderzoek als valide en betrouwbaar geschat kan worden, want er is gebruik gemaakt van verschillende methodes. Metingen dragen bij aan de betrouwbaarheid, maar dit kan in de werkelijkheid tegenvallen. Het verwezenlijken van 30% minder wagonbewegingen is haalbaar, mits de juiste maatregelen worden genomen. Niet alle oplossingen zijn direct uitvoerbaar door te weinig budget.
De conclusie luidt dat Yara Sluiskil door middel van gerichte investeringen en procesoptimalisatie in staat is om de doelstelling van 30% minder wagonbewegingen te realiseren en voorbereid te zijn op de groei naar vijf bloktreinen per week.
Dit onderzoek biedt een concreet implementatieplan en een gefaseerde aanpak die Yara Sluiskil in staat stelt om het rangeer- en verlaadproces toekomstbestendig, veilig en efficiënt in te richten.