Samenvatting

In dit onderzoek wordt de werkalliantie tussen de cliënten van de kinder- en jeugdpsychiatrie Accare en de psychomotorisch therapeut in kaart gebracht. De bezuinigingen binnen de GGZ heeft als gevolg dat therapeuten meer efficiënt moeten werken door de kortere behandelduur. De werkalliantie is hierin een belangrijk aspect om de therapie goed op gang te kunnen brengen.
Middels het aanbieden van vijf sessies psychomotorische therapie aan tien cliënten en het inzetten van de Child Outcome Rating Scale (CORS) en de Child Session Rating Scale (CSRS) meetinstrumenten, is er geprobeerd om een antwoord te krijgen op de onderzoeksvraag. Uit dit onderzoek kwam naar voren dat de verhouding tussen de CORS en de CSRS over het algemeen genomen gelijk oplopen en de scores hoger uitkomen dan aan de start van de therapie. De werkalliantie is tijdens het verloop van de therapie wisselend te noemen, maar is bij 70% van de deelnemers toegenomen gedurende het onderzoek.

Gezien de kleinschaligheid van het onderzoek legt de student de nadruk op een vervolgonderzoek met verdieping van de deelvragen per meetinstrument. Daarnaast ligt de vraag om zowel meerdere psychomotorisch therapeuten als cliënten deel te laten nemen aan een vervolgonderzoek om een beter beeld te krijgen van de werkalliantie.