Samenvatting

Dit onderzoek verkent hoe Nederlandse emigranten zich sociaal en cultureel aanpassen aan het leven in Indonesië. Centraal staan de cultuurdimensies van Hofstede, Hall, Pinto en Meyer (HPMH) om verschillen in communicatie, hiërarchie, tijdsbeleving en collectivisme te duiden. Respondenten ervaren dat Nederlandse directheid botst met de indirecte, relatiegerichte Indonesische communicatiestijl; non-verbale signalen en respect voor hiërarchie zijn daarbij cruciaal. Flexibele omgang met tijd en regels in Indonesië vraagt om geduld en aanpassing van emigranten. Het onderzoek toont aan dat emotionele en culturele aspecten van emigratie, waaronder mogelijke cultuurschok, nog onderbelicht zijn. Jaarlijks vertrekken meer dan honderd Nederlanders; inzicht in hun ervaringen biedt handvatten voor toekomstige emigranten en beleidsmakers.