Samenvatting

De toenemende complexiteit van het tekort aan zorg- en gezondheidspersoneel in Nederland vereist de verkenning van interprofessionele samenwerking (IPC). Het overheersende mono-professioneel opleiden kan leiden tot een professionele identiteit (PI) onder studenten in de gezondheidszorg, hetgeen succesvolle IPC niet ondersteunt. Stages op door studenten gerunde interprofessionele leerafdelingen (SR-IPLW) kunnen de ontwikkeling van interprofessionele identiteit (IPI) bevorderen. Er is behoefte aan een beter begrip van de complexiteit van leren samenwerken, met name wanneer studenten nog bezig zijn hun professionele identiteit vorm te geven. Ons doel was daarom om faciliterende factoren en barrières voor interprofessioneel onderwijs (IPE), IPC en identiteitsontwikkeling te identificeren, onder 21 studenten in de gezondheidszorg tijdens een klinische stage van 20 weken op een SR-IPLW in revalidatiegeneeskunde. Een actiegerichte prospectieve studie met behulp van grounded theory-analyse van negen focusgroepen gedurende drie semesters identificeerde 17 theoretische codes. Deze codes worden uitgewerkt in een conceptueel model dat de facilitators en barrières voor IPC en identiteitsontwikkeling benadrukt, waarbij de nadruk wordt gelegd op het belang van het bevorderen van gevoelens van verbondenheid, competentie en autonomie. Er zijn aanwijzingen dat professionele en interprofessionele identiteiten tijdens de stage veranderden. Implicaties voor werkbegeleiders worden geschetst, waarbij het belang van persoonlijke relaties en elementen van een positief leerklimaat wordt onderstreept.