Samenvatting

De scriptie onderzoekt de ecologische verschillen tussen de gewone oliekever (Meloe proscarabaeus) en de blauwe oliekever (Meloe violaceus) in Midden- en Zuid-Nederland. Beide soorten zijn broedparasieten van solitaire bijen en gelden als indicatorsoorten voor bijenleefgebieden. Veldonderzoek op negen locaties combineerde literatuurstudie, gedragsobservaties, habitatkenmerken en inventarisaties van bijensoorten. Resultaten tonen dat M. proscarabaeus vooral voorkomt op zonnige, structuurrijke plekken nabij molshopen, terwijl M. violaceus voorkomt in vochtige, halfschaduwrijke gebieden met dichte vegetatie en speenkruid. De ecologische scheiding blijkt vooral bepaald door microklimaat, vegetatiestructuur, voedselvoorkeur en voortplantingsstrategie. De studie onderstreept het belang van habitatdiversiteit voor het behoud van beide soorten én wilde bijen, en doet aanbevelingen voor beheer, monitoring en DNA-analyse.