Samenvatting

Justis is een overheidsinstantie, gevestigd in Utrecht. Justis houdt zich voornamelijk bezig met de screening van mensen, bedrijven en organisaties. Voor dit onderzoek zal er worden gefocust op de screening van mensen voor VOG’s (Verklaring Omtrent goed Gedrag). Tijdens de screening krijgen de screeners van Justis veel informatie te zien, denk hierbij aan iemands naam, leeftijd, woonplaats en geslacht. Niet al deze informatie is belangrijk voor de screening, maar deze informatie kan wel invloed hebben op de persoon doordat het onbewuste vooroordelen triggert. Dit kan er dan voor zorgen dat iemand ten onrechte negatief wordt beoordeeld op een VOG. Voor dit probleem heeft Justis Studio MX, een game studio, ingeschakeld om een serious game te maken, wat een nadrukkelijke wens was vanuit Justis. Dit onderzoek focust zich op de vraag hoe een serious game kan worden ingezet om de onbewuste vooroordelen aan te pakken en om te bekijken wat Justis nodig heeft voor het ontwikkelen van een passende serious game. Met dit onderzoek wordt de volgende hoofdvraag beantwoord: "In hoeverre kan serious gaming helpen om niet persoonsgebonden voorinformatie een kleinere rol te geven tijdens het screeningsproces, zodat iedereen een gelijke behandeling krijgt?”. Om deze hoofdvraag te beantwoorden zijn er een aantal deelvragen opgesteld. Deze deelvragen zijn opgesteld volgens de verschillende fasen van het Human-Centered Design - model (HCD). De eerste fase “Inspiration” gaat om het openstaan voor nieuwe ervaringen en ideeën en het verkennen van het probleem (Design kit, 2015). Dit wordt gedaan door eerst te kijken welke variabelen de vooroordelen kunnen triggeren. Om te kijken welke variabelen belangrijk zijn, is er gebruik gemaakt van een semigestructureerd interview. Hieruit blijkt dat de belangrijkste variabelen geslacht, naam, woonplaats en leeftijd zijn. Hierna wordt er gekeken welke verschillende serious gaming methoden er allemaal zijn. Dit wordt gedaan door een aantal expertinterviews af te nemen. De verschillende methodes zijn: roleplaying game, strategy game, adventure game, VR game, puzzle game, simulator game en shooter game. Als laatste wordt er gekeken welke van deze serious gaming methodes geschikt zijn om de eerder gevonden variabelen te behandelen, dit wordt bereikt door literatuuronderzoek en tevens een aantal semigestructureerde interviews. Het resultaat hiervan was dat roleplaying games (RPG’s) de beste keuze zijn om als serious game methode te gebruiken. In de tweede fase “ideation” staat het verzamelen van data centraal en het bedenken van een oplossing. Er werd eerst gekeken wat Justis in de serious game wilde terugzien en hoe de serious game experts een game zouden maken. Dit is gedaan door expertinterviews af te nemen. Hieruit kwam naar voren dat er geen beste methode is, maar dat serious gaming door gebruikers als een goede alternatieve leermethode wordt ervaren, die meer stimuleert en enthousiasmeert dan traditionele leermethoden. Hiernaast kwam naar voren dat Justis graag bewustwording en gesprekken tot gang wil laten komen. Op basis van al deze informatie is vervolgens een adviesrapport als beroepsproduct geschreven dat aan de opdrachtgever en begeleiders is getoond voor feedback ter verbetering. Er is gekozen voor een adviesrapport, aangezien er geen toegang was tot de benodigde middelen voor het maken van een volledig prototype. Hiernaast sloot een adviesrapport ook het beste aan bij de wensen van de opdrachtgever. 3 De laatste fase van human-centered design, de implementation fase, wordt aanbevolen om in een later stadium van de daadwerkelijke ontwikkeling van de serious game uit te voeren. Aangezien dit inzicht zal geven in de bruikbaarheid van het product. Er wordt geadviseerd om hierbij het prototype te laten zien aan (een representatieve groep van) gebruikers en hun feedback te verwerken in een volgende versie en dit proces te herhalen, totdat er een compleet produ