Samenvatting

Doel: Dit onderzoek is uitgevoerd om inzicht te verkrijgen in de ervaringen en wensen van patiënten ten aanzien van het nazorggesprek na (neo)adjuvante chemotherapie vanwege een colon- of mammacarcinoom. Methode: Er is een kwalitatief onderzoek uitgevoerd waarvoor elf open interviews zijn afgenomen bij mammacarcinoom patiënten na een nazorggesprek in Ziekenhuis Groep Twente (ZGT). Interviewen bleek niet mogelijk bij coloncarcinoom patiënten vanwege het ontbreken van nazorggesprekken. De analyse werd verricht volgens de eerste zes stappen van de methode van Colaizzi. Resultaten: Dit onderzoek heeft aangetoond dat deelnemers het nazorggesprek ervaren als waardevol en laagdrempelig. Gebleken is dat de huidige planning van het nazorggesprek, drie maanden na de laatste chemotherapie, als geschikt wordt bevonden. Tevens komt naar voren dat dit resultaat afhankelijk is van een eventuele vervolgbehandeling. Het doel van het nazorggesprek bleek vooraf niet altijd duidelijk, mogelijk door het ervaren van geheugenproblemen na chemotherapie. Deelnemers geven de voorkeur aan inhoudelijk op maat afgestemde gespreksonderwerpen, waarbij ze zelf aangeven wat besproken wordt. Vanuit patiëntenperspectief relevante onderwerpen kunnen worden onderverdeeld in de subthema’s fysiek, cognitie, psyche en sociaal. Duidelijkheid, gehoord voelen, een referentiekader, bevestiging en praktische tips zijn belangrijke aandachtspunten. Er wordt een op expertise gebaseerde signalerende en ondersteunende rol van de verpleegkundig specialist verwacht. Leeftijd en tumortype lijken minder van belang voor de gewenste inhoud. Persoonlijkheidskenmerken en een behandeling na chemotherapie zijn van grotere invloed. Laagdrempelige telefonische bereikbaarheid van een verpleegkundig specialist vangt een deel van de behoefte aan nazorg op. Conclusies: Geconcludeerd kan worden dat nazorggesprekken op maat toegepast dienen te worden. Per patiënt moeten behoeften aan en wensen voor nazorg worden besproken. Hierbij kan de richtlijn 'Herstel na Kanker ' (IKNL, 2011a) als leidraad gehanteerd worden. Literatuur ondersteunt generaliseerbaarheid van de gevonden resultaten en conclusies naar de coloncarcinoom patiënten. Implicaties: Dit onderzoek heeft bijgedragen aan het feit dat de huidige planning en organisatie van nazorggesprekken en laagdrempelige telefonische bereikbaarheid gehanteerd blijven. De verpleegkundig specialist dient de tijd te nemen om de individuele behoeften aan en mogelijkheden voor nazorg tijdens het nazorggesprek te bespreken. Er dient op basis van de wens van de patiënt schriftelijk informatiemateriaal te worden ontwikkeld. In navolging op dit onderzoek dient het optimaliseren van de nazorggesprekken te worden uitgebreid naar andere tumortypen en de palliatieve setting.