Samenvatting

De woontoren Noortwijck was in zijn oorspronkelijke vorm waarschijnlijk een stenen huis van twee verdiepingen. Dit huis is later uitgebreid tot een standaard woontoren met een gracht eromheen. Deze woontoren is gebouwd tijdens de ontginningen van de wilde gronden van Langbroek. In tegenstelling tot de meeste andere woontorens, lag Noortwijck op de komgronden in plaats van op de oeverwal. De eerste vermelding van de toren komt uit 1370 en de toren is waarschijnlijk tussen 1765 en 1788 afgebroken.
Er is weinig bekend over het landschap rondom woontorens in het rivierengebied en in het bijzonder over woontorens op de komgronden. Om een beeld te krijgen van het landschap heeft de ODRU het grondmonster overgedragen aan Saxion Hogeschool om nader uitgewerkt te worden tot een landschapsreconstructie. Het resultaat hiervan staat in dit verslag. Om tot deze landschapsreconstructie te komen is het grondmonster uitgewerkt op archeo-botanisch materiaal. Dit materiaal bestaat uit zaden en pollen. Dit materiaal geeft antwoord op de volgende hoofdvraag: ‘Hoe zag de vegetatie van de directe en wijdere omgeving van kasteel Noortwijck eruit in de 14e eeuw?’ Omdat het gebied bekend staat om zijn kastelen en woontorens is er specifiek naar de mogelijkheid van een designed landscape gekeken. Designed landscapes zijn naar een ideaal gecreëerde, niet uitsluitend functionele, landschappen. Over de opkomst van designed landscapes is weinig bekend en daarom is het een onderzoeksvraag uit de Nationale Onderzoeksagenda Archeologie 2.0.