Samenvatting

Ambulantisering is de beweging, gestimuleerd vanuit de overheid, waarbij mensen die hulp nodig hebben bij voorkeur buiten een instelling (intramuraal) in hun eigen woning (extramuraal) hulp krijgen. Dit is goedkoper en maakt dat mensen met problemen beter deelnemen aan de samenleving. Bij stichting Woonzorg Lojal wordt ervaren dat een te vroege overstap vanuit de woongroep naar zelfstandig wonen met ambulante begeleiding problemen kan opleveren, maar in die situatie de jongeren niet meer mogen terugvallen op een intramurale plek. In dit kwalitatieve onderzoek is gekeken naar factoren die belangrijk zijn bij een succesvolle overstap van de woongroep naar zelfstandig wonen met ambulante begeleiding. Dit is gedaan door acht jongeren en vier begeleiders te bevragen over de keuze en verwachtingen, het verleden en de problemen, huisvesting, financiën en werk, het netwerk en de begeleiding. Gebleken is dat de problematiek van de jongeren, het opbouwen van een hulpverleningsrelatie en het vinden van woonruimte soms vraagt dat jongeren langer voorbereiding nodig hebben om de stap naar zelfstandig wonen met ambulante begeleiding te kunnen maken. De begeleider speelt een belangrijke rol in het verstrekken van informatie aan zowel de jongere als de gemeente op het moment dat er een keuze wordt gemaakt voor een extramurale indicatie. Daarnaast kan de voorbereiding op zelfstandig wonen met ambulante begeleiding worden verbeterd door ambulante begeleiders al vroegtijdig contact te laten leggen met, en voorlichting te laten geven aan jongeren op de woongroep. Zo kan de ambulante begeleider de werkrelatie tussen jongere en ambulante begeleider benadrukken en een realistisch beeld schetsen van zelfstandig wonen om zo impulsieve keuzes proberen te voorkomen.