De conservering van twee gecombineerde archeologische vondsten
Een afstudeerwerkstuk over een tafelmes uit de 17e eeuw en een scheepskatrol uit de 19e eeuwDe conservering van twee gecombineerde archeologische vondsten
Een afstudeerwerkstuk over een tafelmes uit de 17e eeuw en een scheepskatrol uit de 19e eeuwSamenvatting
Het afstudeeronderzoek is uitgevoerd voor de opleiding Archeologie van hogeschool Saxion te Deventer. Het archeologische conserverings- en restauratiebedrijf ArcheoCare is de opdrachtgever. Daarnaast zijn twee gecombineerde archeologische vondsten beschikbaar gesteld door het archeologisch en bouwhistorisch depot van gemeente Vlaardingen. Tijdens het afstudeeronderzoek is antwoord gegeven op de hoofdvraag: “Op welke manier kunnen gecombineerde objecten van hout en ijzer het beste worden geconserveerd?”. Met het antwoord op deze vraag zijn de twee vondsten geconserveerd.
Het onderzoek is uitgevoerd, omdat er geen vergelijkbare onderzoeken zijn gevonden over specifiek de conservering van gecombineerde archeologische vondsten. Daarnaast is het belangrijk vondsten met conserveringsmethoden te behandelen die goede eindresultaten hebben om degradatie en daarmee informatieverlies tegen te gaan. Het uiteindelijke doel was dan ook om te weten te komen op welke manieren en met welke methoden objecten van hout en ijzer het beste kunnen worden geconserveerd.
Voor het onderzoek zijn verschillende methoden gebruikt. Allereerst is literatuuronderzoek uitgevoerd. Verder is op beide objecten een houtsoortbepaling uitgevoerd en één object is onderzocht met röntgenfluorescentie. De archeologische vondsten zijn vervolgens geconserveerd met de conserveringsmethoden die het beste uit het onderzoek gekomen. Voor, tijdens en na het conserveren van de twee objecten zijn foto’s gemaakt om alle stappen en resultaten vast te leggen. Tot slot is voor beide vondsten een conserveringsrapport geschreven met alle handelingen die tijdens het proces zijn uitgevoerd.
Voor de conservering van hout zijn de polythyleenglycol methode en vriesdroogmethode onderzocht. Wanneer alle voor- en nadelen naast elkaar worden gezet komt de PEG-methode het beste uit het onderzoek. Reversibiliteit is hiervoor de belangrijkste reden. Voor het conserveren van ijzer zijn de loogsulfietmethode en waterstofreductie onderzocht. Uiteindelijk is de loogsulfietmethode het beste uit het onderzoek gekomen, ook door de reversibiliteit van deze methode. Daarnaast is naar een alternatieve methode gekeken met Renaissance microkristallijne was.
Om antwoord te geven op de hoofdvraag kan worden gezegd dat de polythyleenglycol methode en loogsulfietmethode het beste kunnen worden gebruikt voor het conserveren van hout en ijzer.
Organisatie | Saxion |
Opleiding | Archeologie |
Datum | 2020-07-01 |
Type | Bachelor |
Taal | Nederlands |