Samenvatting

Meer dan 7000 mensen per jaar combineren een verre reis met het werken voor een goed doel. Dit wordt vrijwilligerstoerisme genoemd. Het merendeel van deze vrijwilligers gaat vaak onvoorbereid met (kwetsbare) kinderen werken.
Stichting Muses bereidt sinds 2007 meer dan 1000 vrijwilligers per jaar voor die in het buitenland vrijwilligerswerk gaan doen. Deze voorbereiding houdt in dat de vrijwilligers een ééndaagse training volgen op de locatie van Stichting Muses in Amsterdam. De partnerorganisaties van Stichting Muses stellen deze ‘voorbereidingstraining’ verplicht voor alle vrijwilligers. Als aanvulling en verdieping op deze training kunnen de vrijwilligers ervoor kiezen om de training ‘Wijzer met Kids’ te volgen. Uit onderzoek blijkt echter dat minder dan 10% van de oud-vrijwilligers de training ‘Wijzer met Kids’ heeft gevolgd.
Dit onderzoek is onderverdeeld in vijf hoofdstukken. In hoofdstuk 1 wordt de aanleiding van het onderzoek beschreven. Aan de hand van die aanleiding zijn de onderzoeksvraag en de bijbehorende deelvragen geformuleerd. De onderzoeksvraag van dit onderzoek luidt: ‘’Wat is volgens de vrijwilligers de toegevoegde waarde van de training ‘Wijzer met Kids’ geweest voor hun vrijwilligerswerk en wat is de reden van de overige oud-vrijwilligers voor het niet volgen van deze training?’’. Aan het einde van hoofdstuk 1 wordt de doelstelling van Stichting Muses beschreven. In hoofdstuk 2 wordt theoretisch ingegaan op de constructen van het onderzoek. De constructen van dit onderzoek zijn vrijwilligerstoerisme, hechtingspatronen, Better Care Network Netherlands en de training ‘Wijzer met Kids’. In hoofdstuk 3 wordt beschreven op welke wijze de gegevens verzameld worden om vervolgens hiermee de onderzoeksvraag te kunnen beantwoorden. Ook worden de onderzoeksmethode en onderzoeksdoelgroep besproken. Aan het einde van dit hoofdstuk wordt de onderzoeksprocedure verantwoord en wordt uitgelegd hoe de analyses uitgevoerd worden. In hoofdstuk 4 worden de resultaten weergeven. Daaropvolgend wordt in het laatste hoofdstuk, hoofdstuk 5, de onderzoeksvraag beantwoord, worden de aanbevelingen gegeven en de uitkomsten bediscussieerd.
Dit onderzoek toont aan dat de training ‘Wijzer met Kids’ een toegevoegde waarde heeft gehad voor oud-vrijwilligers die deze training gevolgd hebben. Zo geven oud-vrijwilligers aan dat deze training hen bewuster heeft gemaakt van hechtingsrelaties en de gevolgen hiervan. Dit blijkt ook uit het onderzoek, waarin naar voren komt dat het merendeel van de oud-vrijwilligers ook daadwerkelijk een veilige hechting stimuleert. Deze oud-vrijwilligers hebben deze training als goed en positief ervaren. Echter wordt de verdiepende training ‘Wijzer met Kids’ vaak niet gevolgd door vrijwilligers, omdat zij verwachten dat deze training geen toegevoegde waarde voor hen heeft. Veelal wordt er gedacht dat zij de inhoud van deze training al eens geleerd hebben tijdens hun opleiding. Maar zoals eerder aangegeven, blijkt deze training wel degelijk van toegevoegde waarde voor vrijwilligers die met kinderen gaan werken. Het advies voor Stichting Muses luidt dan ook om de verdiepende training ‘Wijzer met Kids’ verplicht te stellen voor toekomstige vrijwilligers die niet voldoen aan bepaalde pedagogische kenniscriteria.