Samenvatting

Veel Nederlandse gemeenten willen Tiny Houses toevoegen aan de woningvoorraad. Het ontbreken van duidelijke richtlijnen en regelgeving zorgt echter voor veel frustratie bij gemeenten en geïnteresseerden. In sommige gevallen leidt dit er zelfs toe dat Tiny House projecten niet eens van de grond komen. Een duidelijk juridisch stappenplan voor de ontwikkeling van (tijdelijke) Tiny Houses kan gemeenten helpen om het proces te versoepelen, te versnellen en tot realisatie over te gaan. Daarom is de volgende probleemstelling opgesteld:
 
Hoe kan een juridisch stappenplan voor gemeenten worden ontwikkeld waarmee de realisatie van (tijdelijke) Tiny Houses mogelijk wordt gemaakt?
 
In hoofdstuk 2, 3 en 4 is de theoretische fundatie van dit onderzoek gelegd door middel van literatuurstudie. De begrippen Tiny Housing, projectontwikkeling, gemeente, publiekrecht en privaatrecht zijn in hoofdstuk 2 en 3 geoperationaliseerd. Het juridische stappenplan is op basis hiervan opgesteld in hoofdstuk 4. Om te toetsen of dit stappenplan klopt, is dit stappenplan in hoofdstuk 5 getoetst in de praktijk door middel van twaalf interviews met deskundigen. Het doel van dit praktijkonderzoek is tweeledig. Hieronder wordt het tweeledige doel met de conclusies uit het praktijkonderzoek weergegeven:
 

1.      Het toetsen van het stappenplan in de praktijk.

Over het algemeen wordt het stappenplan als duidelijk ervaren. Wel waren er enkele aandachtspunten: ten eerste is niet altijd duidelijk of de gemeente zelf initiatiefnemer is of niet. Daarnaast blijkt dat (ver)huur van gronden regelmatig voorkomt in Tiny House projecten.
 
Op basis van de feedback uit de praktijk en de verbeteringen na evaluatie van dit onderzoek is het stappenplan aangepast. Het definitieve juridische stappenplan is weergegeven in bijlage A. Dit stappenplan is ook het antwoord op de probleemstelling en de hoofdvraag van dit onderzoek.
 

2.      Onderzoeken of het geconstateerde probleem, het ontbreken van duidelijke richtlijnen en regelgeving voor de realisatie van Tiny Houses, het echte probleem is of dat er (ook) andere zaken zijn waar gemeenten tegen aanlopen.

Uit de interviews blijkt dat alle twaalf deskundigen een Tiny House op een verschillende manier definiëren.  Dit is het eerste knelpunt in de Tiny House projecten; er wordt niet eenduidig over Tiny Houses gesproken. De andere knelpunten waar de deskundigen tegen aanlopen, zijn onderverdeeld in de thema’s: projectopdracht; communicatie en participatie; onderzoeken; initiatiefnemers.
 
Aanbevolen wordt om de andere knelpunten in de Tiny House projecten te onderzoeken en per knelpunt een passende oplossing of verbetering te vinden.