Samenvatting

Uit onderzoek van Denninson, Stewart en Hurren (2006) blijkt dat het geven van waarschuwingen (reprimandegesprek), de meerderheid (69% van 14572 jeugdigen) van jonge delinquenten die een waarschuwing hebben gekregen minder snel opnieuw in contact komen met justitie voor hun 17e levensjaar dan jeugdigen die voor de rechtbank moesten verschijnen. Tevens blijkt al jaren uit onderzoek dat harder straffen en met name opsluiten averechts effect hebben op de criminaliteitscijfers (Junger-Tas, 2006). De enorme impact van harder straffen door het opsluiten in een politiecel kan zorgen voor een inadequate verwerking van emotionele gebeurtenissen die de ontwikkeling van het kind negatief kan beïnvloeden. De emotionele ontwikkeling van kinderen kan stagneren door een ingrijpende gebeurtenis. Na deze gebeurtenis kan een kind emotionele situaties gaan vermijden uit angst om intense negatieve emoties te voelen, met als gevolg dat het niet zal oefenen met het aanleren van nieuwe emotieregulatiestrategieën (Zeman, Cassano, Perry-Parrish & Stegall, 2006). De politieorganisatie vermoedt dat het reprimandegesprek beter bij de ontwikkeling van jeugdige first offenders past. Dit onderzoek richt zich daarom op de emotieregulatie van jeugdige first offenders in een stressvolle situatie aan de hand van drie emotieregulatiestrategieën: adaptief, maladaptief en externe regulatie. Hiervoor is de volgende onderzoeksvraag opgesteld: ‘In hoeverre reguleren jeugdige first offenders van het nieuwe beleid (reprimandegesprek) hun emoties in een stressvolle situatie ten opzichte van jeugdige first offenders van het oude beleid (insluiting in de cel) aan de hand van emotieregulatiestrategieën?’