Samenvatting

De stad breidt uit en wordt steeds drukker en daarmee de druk op de openbare ruimte steeds groter. Hierdoor zijn een aantal essentiële opgaven zoals, hittestress, wateropvang, biodiversiteit - maar ook veilig lopen, fietsen en recreëren slecht op te vangen in het ruimtelijk domein. Vooral in de drukke bestaande stadsdelen.

In een zoektocht naar ruimte ben ik uitgekomen bij de geparkeerde auto. Door middel van een nieuw parkeerconcept, waarbij auto’s verticaal in een goed ontsloten en centraal gelegen toren worden opgeslagen, kan de ruimte op straat worden vrijgespeeld zonder dat de mobiliteit van de auto wordt ondermijnd. 

Dit test ik door een vooroorlogse stadsbuurt van Amsterdam als casestudy te nemen. Hierin ga ik op zoek naar de juiste locatie, inbedding en ontwerp voor het parkeerconcept. Daaropvolgend schets ik een perspectief voor een nieuw netwerk van routes, verbindingen en een herinrichting van de openbare ruimte die voldoen aan alle ambities om de stadsbuurt veilig, attractief en klimaatbestendig te krijgen. 

Afstudeerdatum: 12 oktober 2020 (lichting 20-21)
Afstudeercommissie: Huub Juurlink (mentor), Rick ten Doeschate, Pierre Marchevet