Samenvatting

Relationele hulpbronnen spelen een belangrijke rol binnen de ontwikkeling van midden-adolescenten. Zij kunnen een antwoord vormen op psychopathologie als angststoornissen, al wordt regelmatig niet uit hen geput. Het doel van het onderzoek is om inzichtelijk te krijgen hoe relationele hulpbronnen kunnen bijdragen ten tijde van de angstbehandeling van midden-adolescenten. De volgende onderzoeksvraag is gesteld: “Hoe kunnen relationele hulpbronnen bijdragen ten tijde van de angstbehandeling van midden-adolescenten (14-17)?” Er is gebruik gemaakt van literatuuronderzoek. Daarnaast zijn semigestructureerde diepte-interviews met jongvolwassenen gehouden die in hun midden-adolescentie angstbehandeling ontvingen (N=10). Tot slot is een focusgroep-interview met behandelaren vanuit verschillende disciplines gehouden (N=5). Uit de resultaten blijkt dat ouders, familie, vrienden, school, therapiegroepen en dieren een waardevolle bijdrage leverden ten tijde van de angstbehandeling. Het familiesysteem betrekken in de behandeling zorgde voor verbinding en wederzijds begrip. Naast de adolescent bood dit het systeem steun. Het contact met leeftijdsgenoten bood plezier, herkenning en afleiding. Er werd echter geen rol voor hen gezien binnen de behandeling. Scholen konden meedenken in oplossingen en aanpassingen maken. Dialoog en wederkerigheid bleken van belang om hulpbronnen te benutten. Geconcludeerd kan worden dat relationele hulpbronnen een bijdrage leveren zowel binnen- als buiten de angstbehandeling. Adolescenten verlangen naar wederkerige relaties. Deze dragen bij aan zelfvalidatie en individuatie. Het binnen de behandeling samenwerken met hulpbronnen als school en ouders zorgt voor herstelmogelijkheden. Keywords: relationele hulpbronnen, midden-adolescentie, angstbehandeling,