Samenvatting

Leerkrachten in het speciaal basisonderwijs hebben meer dan honderd oudergesprekken per jaar. De contextuele benadering stelt dat het geven van erkenning aan leerlingen en ouders één van de belangrijkste manieren is om de driehoeksrelatie tussen leerlingen, ouders en de school te versterken. Dit onderzoek toont aan dat, ook al geven leerkrachten erkenning aan ouders en leerlingen, er veel winst te behalen is. Na het beargumenteren van de diepe impact van het geven van erkenning, met argumenten uit de contextuele benadering, toont dit onderzoek aan dat leerkrachten van nature slechts een gedeelte van deze rijke vaardigheid gebruiken. De tien oudergesprekken tonen, na conversatieanalyse, aan dat de wijzen van erkenning geven die de meeste impact hebben op de groei van de leerlingen niet worden gebruikt. Daarbij leggen de drie diepte-interviews met de leerkrachten die de oudergesprekken voerden de invloed van de eigen socialisatie op de wijzen waarop leerkrachten erkenning geven aan ouders en leerlingen bloot. Dit onderzoek toont aan dat leerkrachten verschillende ouders anders behandelen, gebaseerd op hun eigen overtuiging over wat goed is voor de leerling. Deze overtuiging blijkt wortels te hebben in de wijze waarop leerkrachten zelf erkenning ontvangen hebben in hun opvoeding. Dit onderzoek geeft aanbevelingen voor hoe de leerkracht geholpen kan worden om het gevende gedrag te zien in wat de leerling en de ouder doen. Dit oefenen kan grote impact hebben, niet alleen op de wijze waarop leerlingen erkenning geven, maar op de gehele wijze waarop leerkrachten naar het gedrag van leerlingen en hun ouders.