Samenvatting

Als gevolg van de transities in de zorg wordt van de medewerkers van Boumankliniek verwacht dat ze met minder middelen dezelfde kwaliteit zorg kunnen bieden. Ze lopen ertegenaan dat dit door de hoge werkdruk en de stroeve samenwerking tussen afdelingen niet lukt. Dit wordt vooral gemerkt in de doorstroom van patiënten tussen de afdelingen binnen de kliniek. De stroeve communicatie tussen de afdelingen houdt in dat er een gestructureerde en volledige overdracht ontbreekt. Als gevolg hiervan loopt de patiëntveiligheid en de continuïteit van de behandeling gevaar.
Het doel van dit onderzoek is om een hulpmiddel of handvaten voor de overdracht tijdens de doorstroom van een patiënt te adviseren of te ontwikkelen. De volgende onderzoeksvraag is gesteld:
Hoe kan de samenwerking en communicatie bij de overdracht rondom de overplaatsing van een patiënt van en naar Lariks binnen de Boumankliniek in Rotterdam verbeterd worden, waardoor de continuïteit van de behandeling en de patiëntveiligheid gewaarborgd wordt?
Om een antwoord te kunnen geven op deze vraag zijn er aan de hand van vijf deelvragen drie verschillende vormen van onderzoek gedaan, namelijk literatuur, observatie en interviews.
Uit literatuuronderzoek bleek dat het belangrijk is om als organisatie een gemeenschappelijk doel te hebben. Dit verbindt en het bevordert goede samenwerking en communicatie. Daarnaast waarborgt standaardisatie van werkwijze rondom overdracht en overplaatsing de patiëntveiligheid en de continuïteit van de behandeling.
Uit observatieonderzoek bleek dat er frustratie is tussen afdelingen en dat medewerkers vooral over afdelingen praten, maar niet met de medewerkers van de afdeling zelf. Ook bleek uit de observaties dat er vaak een overdracht ontbreekt en kwam een focus op het vullen van bedden naar voren.
Uit interviews blijkt dat er door de focus op het bedden vullen voorbij gegaan wordt aan het doel om de patiënt zo goed mogelijke zorg te kunnen geven. Ook geven medewerkers aan dat klachten van een patiënt te hoog oplopen voordat de collega’s van de Lariks ingrijpen, terwijl de medewerkers van de Lariks aangeven dat de andere afdelingen patiënten regelmatig op een dwingende manier afschuiven naar de Lariks. Naast dat er vaak een overdracht ontbreekt, komt in interviews ook naar voren dat afspraken rondom een overplaatsing niet soepel verlopen. Medewerkers zien korte lijntjes, ruimte voor overleg en open contact als mogelijkheden voor verbetering van de samenwerking en communicatie. Rondom de overplaatsing van de patiënt kan gebruik gemaakt worden van de mogelijkheid om op voorhand kennis te maken met de patiënt die op de wachtlijst staat.
Op basis van de bovenstaande bevindingen wordt aanbevolen om gezamenlijk gemeenschappelijke doelen op te stellen en medewerkers hierin mee te nemen, om ernaar te streven dat iedereen op één lijn ligt en in dezelfde richting denkt. Ook wordt aanbevolen de overdracht kliniek breed te standaardiseren. Als product is een checklist ontworpen waarin punten staan die rondom een overplaatsing geregeld moeten worden. Door deze aan alle verpleegkundigen en agogen te geven die op de vloer staan, komt er meer eenduidigheid. Daarnaast kan de checklist tijdens een overplaatsing van een patiënt met de andere afdeling besproken worden.
Eventueel vervolgonderzoek zou zich kunnen richten op het managementniveau. Om van daaruit te zoeken naar mogelijkheden om de aandacht te verleggen van de beddencapaciteit naar de kwaliteit van zorg.