Samenvatting

Er is nog weinig onderzoek gedaan naar speltherapie aan kinderen met hechtingsproblematiek binnen vrijgevestigde praktijken. Het doel van dit onderzoek is het krijgen van kennis en inzicht over de werkzame elementen gericht op dit onderwerp. De onderzoeksvraag is beantwoord na bestudering van literatuur, het houden van vijf interviews en doen van casestudy. Bij de speltherapeutische behandeling aan kinderen met hechtingsproblematiek kwamen de therapeutische relatie en het veiligheidsgevoel van het kind vergroten als werkzame elementen naar voren. Daarnaast houden speltherapeuten binnen spel rekening met het type en de ernst van de hechtingsproblematiek en plegen ze interventies gericht op affectregulatie, verwerken van ervaringen en aanleren van nieuw gedrag. Ouder-kind speltherapie lijkt bij deze doelgroep intersubjectiviteit te vergroten, wat bijdraagt aan het verbeteren van de ouder-kindrelatie. Ouders en het netwerk van kinderen met hechtingsproblematiek worden bij de speltherapeutische behandeling betrokken. Voor de beëindiging van speltherapie draagt de speltherapeut de hechtingsrelatie over aan een hechtingsfiguur die langere tijd bij het kind betrokken blijft. Wanneer speltherapie vanuit een vrijgevestigde praktijk geboden wordt lijken het type en ernst van de hechtingsproblematiek, de hechtingstijl van ouders en het aantal vergoede behandelingen van belang bij de inschatting of speltherapie vanuit een vrijgevestigde praktijk passend is. Ter ondersteuning hiervan kan het professioneel netwerk rondom de vrijgevestigde speltherapiepraktijk ingezet worden. Crisissituaties, gewenste opname of wanneer de eigen grenzen van de speltherapeut zijn bereikt gelden als contra-indicatie. Vervolgonderzoek kan zich richten op de bijdrage van familieleden aan de behandeling, de aanmeldleeftijd verlagen en samenwerken met preventieprojecten.