Samenvatting

Dit onderzoek besteedt aandacht aan de inzet van ervaringsdeskundigheid in de verslavingspreventie en is specifiek toegepast op de preventielessen van stichting Chris en Voorkom!.

Niet elke ex-cliënt is inzetbaar als ervaringsdeskundige in de verslavingspreventie.
Vanuit literatuur blijkt dat er een viertal hoofdthema’s zijn te onderscheiden zijn, waarmee rekening gehouden moet worden bij de inzet van ervaringsdeskundigheid. Ten eerste moet de ervaringsdeskundige zich bewust zijn van zijn vaardigheden en valkuilen. Daarbij moet er een duidelijke taakbeschrijving aanwezig zijn, afhankelijk van de rol die de ervaringsdeskundige vervult. Ten derde moet de ervaringsdeskundige zich op een juiste manier opstellen ten opzichte van de jongeren in de klas, waarbij hij zich bewust is van het effect dat zijn verhaal kan hebben. Tot slot spreekt de literatuur over de nauwkeurigheid die komt kijken bij het vertellen van het persoonlijke verhaal.

Professionals geven eveneens vier hoofdthema’s aan waarmee rekening gehouden moet worden bij de inzet van ervaringsdeskundigheid in de verslavingspreventie. Van deze thema’s komen er drie overeen met de thema’s uit de literatuur, hoewel de invulling van deze punten verschilt. In de eerste plaats wijzen zij op de noodzaak van selectie en een training. Daarnaast benoemen ook professionals het belang van taak- en rolbeschrijving. In de derde plaats gaan de professionals in op de persoon van de ervaringsdeskundige waarbij motivatie en verslavingsverleden centraal staan. Tot slot wordt er gewezen op de manier waarop de ervaringsdeskundige zijn verhaal vertelt.
Het onderzoek sluit af met een aantal adviezen voor stichting Chris en Voorkom!.