Naast delict-recidive ook de focus leggen op verslavingsproblematieken
Een kwalitatief onderzoek naar het ondersteunen van cliënten met een forensische titel en een alcohol- en drugsproblematiekNaast delict-recidive ook de focus leggen op verslavingsproblematieken
Een kwalitatief onderzoek naar het ondersteunen van cliënten met een forensische titel en een alcohol- en drugsproblematiekSamenvatting
Een Forensisch Psychiatrische Afdeling (FPA) is een klinische zorgafdeling waarbij sprake is van een vierentwintig-uurssetting. Hier worden cliënten met een forensische titel en psychiatrische problematiek behandeld en begeleidt waarbij de inzet resocialisatie is. Cliënten binnen de forensische psychiatrie blijken vaak een verslavingsproblematiek te hebben gerelateerd aan alcohol en drugs (Dienst Justitiële Inrichtingen, z.j.). Naar aanleiding van het vooronderzoek en gesprekken met hulpverleners vanuit het verpleegkundig team is het onderzoeksthema tot stand gekomen.
Middels dit onderzoek wordt een inventarisatie gedaan naar onder meer cliëntenervaringen als het gaat om de ondersteuning die hulpverleners bieden bij verslavingsproblematieken. Momenteel is het voor de hulpverleners van de FPA niet geheel duidelijk op welke manier ze effectieve ondersteuning kunnen bieden bij cliënten met verslavingsproblematieken. Binnen de forensische zorg blijkt dat de behandeling en ondersteuning vooral gericht is op het reduceren van het recidive-risico terwijl verslaving ook een belangrijk onderdeel is in de behandeling en het delict-recidive. Doordat er kennis van, en focus op verslavingsproblematieken ontbreekt wordt er op dit moment vooral ingezet op het terugdringen van het delict-recidive. Hierdoor wordt er mogelijk voorbij gegaan aan de hulpvragen van cliënten die betrekking hebben op verslavingsproblematieken en dit kan zorgen voor een stagnering in de resocialisatie. Het doel van dit onderzoek is om kennis en inzicht te verzamelen over, en met betrekking tot de ondersteuning van hulpverleners die werkzaam zijn binnen de FPA bij cliënten met een forensische zorgtitel en alcohol- en/of drugsproblematieken. Uiteindelijk wordt met deze verkregen kennis in het onderzoeksrapport aanbevelingen geschreven voor de hulpverleners die werkzaam zijn binnen de FPA waardoor ze effectieve ondersteuning kunnen bieden aan cliënten met alcohol- en/of drugsverslavingsproblematieken met als gevolg dat de resocialisatie geoptimaliseerd wordt.
Binnen dit onderzoek staat de volgende onderzoeksvraag centraal: ‘Hoe kunnen de hulpverleners die werkzaam zijn binnen het verpleegkundig team van de FPA van een zorgorganisatie voor geestelijke gezondheidszorg die gevestigd is in de Nederlandse provincie Limburg cliënten met een forensische zorgtitel en alcohol- en/of drugsverslavingsproblematiek effectiever ondersteunen’?.
Dit onderzoek betreft een kwalitatief onderzoek dat bestaat uit twee delen namelijk literatuuronderzoek en semigestructureerde interviews. Er zijn zowel vijf cliënten als vijf hulpverleners geïnterviewd en bij het analyseren van de verkregen data zijn de interviews op een kwalitatieve onderzoeksmethode geanalyseerd middels het transcriberen en coderen. Vanuit deze data-analyse zijn de resultaten voortgevloeid en deze maken het mogelijk om antwoord te geven op de onderzoeksvraag ofwel hoofdvraag en de deelvragen.
Uit de resultaten is naar voren gekomen dat verslaving een rol speelt tijdens de behandeling en dat cliënten met regelmaat terugvallen in middelengebruik. Op dit moment worden deze cliënten vooral door de hulpverleners ondersteund middels controlerende interventies, het voeren van gesprekken en door het aanbieden van alternatieven. Ook is er een beleid omtrent middelengebruik en voor het moment dat cliënten terugvallen in middelengebruik. Daarnaast komt naar voren dat er verschillende interventies ingezet worden maar dat deze niet effectief genoeg zijn. De belangrijkste bevinding van dit onderzoek is dat er binnen de behandeling op de FPA te weinig behandeling ingezet wordt op het verslavingsaspect. Tevens worden er zowel belemmerende als bevorderende factoren aangegeven die een rol spelen in het wel of niet kunnen bieden van (effectieve) ondersteuning bij cliënten met een forensische titel en alcohol- en/of drugsverslavingsproblematiek. Uit de resultaten zijn conclusies voortgekomen. Er kan geconcludeerd worden dat wanneer de behandeling meer gericht is op het verslavingsaspect en er meer zicht is op het middelengebruik van cliënten de hulpverleners effectievere ondersteuning kunnen bieden. Daarnaast kan geconcludeerd worden dat wanneer de kennis van hulpverleners bijgeschaafd wordt ze meer handvaten hebben waardoor ze eveneens effectieve ondersteuning kunnen bieden. Vanuit deze conclusie zijn aanbevelingen tot stand gekomen. De aanbevelingen zijn gericht op zowel het implementeren van het verslavingsaspect binnen de behandeling als op de hulpverleners. De aanbevelingen bestaan uit het implementeren van een therapie gericht op verslaving, het meer integreren van de Liberman-module in de dagelijkse praktijk, het uitbreiden van de kennis van hulpverleners, een verandering binnen het behandelteam en een vervolgonderzoek. De aanbevelingen die toegelicht worden kunnen de effectievere ondersteuning bij cliënten met een verslavingsproblematiek door hulpverleners bevorderen.
Organisatie | Fontys |
Afdeling | Fontys Sociale Studies |
Datum | 2020-06 |
Type | Bachelor |
Taal | Nederlands |