Samenvatting

Nederland noemt zichzelf een participatiesamenleving en heeft hier speciale wetten en regelgeving voor om dit na te leven. Er wordt verwacht dat iedereen die hiertoe in staat is zijn steentje bijdraagt aan de maatschappij in de vorm van arbeid (Rijksoverheid, z.j.). Voor mensen met een handicap lijkt het echter vaak nog te lastig om passend werk te vinden, maar ook om hun werk te behouden, door de situatie waarin zij verkeren.
Ondanks dat mensen met een handicap de grootste minderheid ter wereld vormen (Disabled World, 2020) is er weinig aandacht voor deze vorm van discriminatie. Ook organisatie X bevestigt dat dit een probleem is. Zij hebben aangegeven dat het in de praktijk lastig blijkt om concreet te benoemen waar de problemen zitten en wat mensen die door hun handicap een afstand tot de arbeidsmarkt hebben precies nodig hebben qua begeleiding. In dit onderzoek wordt gezocht naar de oorzaken hiervan en wordt de hoofdvraag beantwoord:: ‘’Wat kan de bijdrage van een sociaal agoog zijn binnen organisatie X om de begeleiding van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt te verbeteren zodat deze slachtoffers van validisme een passende baan vinden en deze ook weten te behouden?’’ Met als doel om kennis en inzicht te vergaren met betrekking tot de huidige manier van begeleiding van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Op basis daarvan worden voor professionals van organisatie X aanbevelingen gegeven vanuit het sociaal agogisch perspectief zodat zij mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt passend kunnen gaan begeleiden in het vinden, en het behouden van een baan.
Om antwoord te kunnen geven op de hoofdvraag heeft er een kwalitatief onderzoek plaatsgevonden. Er is literatuuronderzoek gedaan en er zijn interviews afgenomen met mensen die een handicap hebben en met professionals van organisatie X. De onderwerpen die tijdens deze interviews aan bod zijn gekomen zijn gebaseerd op de probleemanalyse en het theoretisch kader van dit onderzoek om te toetsen in hoeverre dit overeenkomt met de werkelijkheid. De data die hieruit voort is gekomen is zorgvuldig geanalyseerd en gebruikt om de deelvragen te beantwoorden. Vanuit de antwoorden op de deelvragen zijn er conclusies getrokken en is er antwoord gegeven op de hoofdvraag.
In het onderzoek komt naar voren dat professionals sociaal agogische kennis missen wat ervoor zorgt dat zij uitgaan van een gelijke behandeling in begeleiding van mensen met of mensen zonder een afstand tot de arbeidsmarkt. De doelgroep geeft echter aan juist wel extra hulp en aandacht nodig te hebben om hun werk zo goed mogelijk te kunnen uitvoeren en dus weinig baat te hebben bij een gelijke behandeling. Vooral het ontbreken van sociaal agogische kennis, bewustzijn over het thema validisme en tijd voor een zo goed mogelijke begeleiding door professionals van organisatie X zijn de grootste problemen gebleken. Alle aanbevelingen in hoofdstuk 5 zijn hierop gebaseerd.