Samenvatting

Nederland is in een rap tempo aan het digitaliseren. Dit heeft invloed op de communicatie, begeleiding en werkrelatie met jeugdzorgwerkers. De technologische ontwikkelingen vragen om andere kennis en vaardigheden van hulpverleners, welke op een professionele manier vormgegeven dienen te worden (Nederlands Jeugdinstituut & Stichting Jongerenwerk op Zuid, 2019). De doelen van de transitie van de jeugdzorg spelen in de begrippen zelfredzaamheid, eigen kracht en maximale eigen regie (Movisie, 2017). ‘Blended’ hulpverlening, wat bestaat uit de combinatie van face-to-face contacten en online hulpverlening, kan op bovenstaande begrippen inspelen, door cliënten actiever te betrekken bij het hulpverleningsproces (Bocklandt, 2017). Organisatie X heeft aandacht besteed aan bovenstaande technologische ontwikkelingen middels het implementeren van blended hulpverlening in de ambulante begeleiding. Echter blijkt dit nauwelijks van de grond te komen. Uit onderzoek van Van Zeeland (2015) blijkt dat hulpverleners onvoldoende digitale kennis- en vaardigheden hebben en vanwege de onbekendheid aarzelend zijn ten opzichte van het onderwerp.

Voor organisatie X is onduidelijk wat maakt dat ambulant hulpverleners nauwelijks gebruik maken van blended hulpverlening. Het doel van dit onderzoek is dan ook om kennis en inzichten te verwerven over wat de ambulant hulpverleners nodig hebben betreft de toepassing van blended hulpverlening in het hulpverlenerstraject van cliënten. De onderzoeksvraag van het onderzoek luidt als volgt: ‘Hoe kan organisatie X bijdragen aan de toepassing van blended hulpverlening door ambulant hulpverleners in het hulpverlenerstraject van cliënten, zodat zij doelbewust kunnen aansluiten bij de beleefwereld van cliënten?’

Voor de beantwoording van de hoofdvraag is gebruik gemaakt van een kwalitatief-, praktijkgericht onderzoek. Daarvoor zijn tien interviews gehouden met de populatie ambulant hulpverleners. Tijdens de interviews is er aandacht geweest voor de huidige handelswijze, de belemmerende- en bevorderende factoren en de benodigdheden van ambulant hulpverleners. Uit de resultaten blijkt dat hulpverleners op dit moment in verschillende frequenties, vormen en met verschillende hulpmiddelen werken. Hier bestaat geen eenduidigheid over. Daarnaast zien zij verschillende bevorderende en belemmerende factoren, waarbij de belemmerende factoren op dit moment de overhand nemen. Belemmerende factoren bestaan uit praktische-, inhoudelijke-, cliëntafhankelijke en hulpverlener afhankelijke factoren, welke een grote rol spelen bij de toepassing van blended hulpverlening. De ambulant hulpverleners hebben verschillende benodigdheden voor de toepassing van blended hulpverlening zoals duidelijkheid, begeleiding, ondersteuning, een gebruiksvriendelijke, beveiligde omgeving en kennis en vaardigheden betreft het gebruik van digitale middelen.

De onderzoeker adviseert op basis van de resultaten een zestal aanbevelingen voor organisatie X gericht op het bijdragen aan de toepassing van blended hulpverlening. De aanbevelingen bestaan uit richtlijnen- sturing en kaders, gebruiksvriendelijkheid, begeleiding en bespreking, een werkgroep en ondersteuning, bijscholing en opfrissing en tot slot het faciliteren en evalueren.